Wieczór z Elgarem

Solistką wieczoru będzie Astrig Siranossian – laureatka I nagrody na II Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Krzysztofa Pendereckiego. Występuje w największych salach koncertowych świata, m.in. w Filharmonii Paryskiej, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Musikverein w Wiedniu, Filharmonii Berlińskiej, itd. Astrig Siranossian gra na wiolonczeli Francesco Ruggieri z 1676 roku oraz na wiolonczeli Geinaro Gagliano z 1756 r., która wcześniej należała do Johna Barbirolli.

Koncert e-moll Edwarda Elgara jest jedną z najsłynniejszych kompozycji na wiolonczelę z towarzyszeniem orkiestry, a rozpoczyna go przejmujący wstęp instrumentu solowego, do którego dopiero po dłuższej chwili dołącza cały zespół. Utwór powstał w ostatnich miesiącach I wojny światowej i doskonale oddaje nastrój tego niespokojnego dla Europy czasu. 

Wariacje Enigma powstały w 1898 roku. Elgar wrócił do domu po dniu wypełnionym udzielaniem lekcji gry na skrzypcach, usiadł przy fortepianie i zaczął improwizować. Kiedy jego żona Alice wyraziła uznanie dla jego gry, zaczął się zastanawiać jak ten sam motyw zagrałby ktoś inny. W rezultacie, kompozytor wraz z żoną spędzili radosne popołudnie, tworząc muzyczne portrety swoich przyjaciół. Podobno właśnie w ten sposób narodziło się dzieło Enigma – czternaście wariacji poświęconych ich bliskim, a nawet ich ukochanemu psu. Każda z wariacji została opatrzona inicjałami “portretowanej” osoby. np. pierwsza z wariacji nosi przydomek C.A.E., czyli inicjały żony kompozytora: Caroline Alice Elgar. Tajemnica wszystkich inicjałów i przydomków została już dawno rozwiązana – zrobił to zresztą sam kompozytor. Jedyną z wariacji, która nie jest opatrzona inicjałami jest wariacja nr 13. Badacze przypuszczają, że tajemnicza Romanza, jest portretem Helen Weaver – narzeczonej kompozytora, która w 1884 roku zerwała zaręczyny i wyjechała do Nowej Zelandii.