WESOŁA WDÓWKA (Die lustige Witwe)
Libretto Wesołej wdówki Viktor Léon i Leo Stein oparli na komedii Henri Meilhaca L'attaché d'ambassade (Attaché ambasady). Od wiedeńskiej premiery w 1905 roku spektakl cieszy się niesłabnącym międzynarodowym powodzeniem, czego dowodzą jej liczne nowe realizacje.
Hanna Glawari, zamożna młoda wdowa, zamieszkuje w dotkniętej biedą bałkańskiej prowincji Pontevedro. Ambasador Baron Zeta chciałby, aby kobieta ponownie wyszła za mąż za Pontevedrczyka, a nie Francuza, dzięki czemu jej majątek pozostanie w kraju i uratuje region przed ruiną. Oczywistym wyborem wydaje się być hrabia Daniło, jest jednak pewien problem.
Byli już oni kiedyś w związku, a Daniło jest zbyt dumny, by poślubić Hannę dla pieniędzy. Nieporozumienia i intrygi nawarstwiają się, gdy na jaw wychodzi romans Walentyny (żony barona Zety) z Francuzem, Camille de Rosillon, zaś Hanna próbuje uratować reputację mężatki. Jak skończy się ta historia?
Źródło: Opera Nova