Wernisaż wystawy: Mikołaj Harmoza – malarstwo & performance

„Szalonek – dialog, inspiracja” to  sytuacja wernisażowa, która łączy trzy odrębne w czasie elementy związane z performencem wykonanym przeze mnie  podczas pandemii. * Zarejestrowane wideo autorstwa Pawła Czarzastego przywołuje moment, który zdarzył się w przeszłości. * Prezentowana na wernisażu praca, będąca efektem performancu buduje teraźniejszość. * W przyszłości możemy odsłuchać płyty z muzyką, której szata graficzna nawiązuje do performancu. Płyta jest do nabycia podczas wernisażu. Inspiracją jest utwór Witolda Szalonka pt. „2. Szkic na harfę solo”

Samotność, wywołana pandemią była okazją do działania w innych warunkach. Działanie bez publiczności sprawia, że pojawia się  okazja  by przyjrzeć się sobie oraz czynności, którą wykonuje się malując codzienne kompozycje o różnorakich tytułach i ideach. Takie resumee pozwala stwierdzić, czym jest ta  czynność dla samego  artysty.

Podczas performance muzyka stała się dla mnie rytmem, który niczego nie wymusza, ale prowokuje i zachęca do pewnych odruchów ciała podobnych do tańca, a tu związanych ściśle z czynnością malowania. Czym jest dla mnie sama czynność malowania?  Czy to naprawdę moja pasja? Może jakiś atawizm, odruch, droga, rytm ciała, ukryta natura, reakcja na bodźce? Codzienne malowanie to dla mnie dbałość o jakość koloru, formy, ekspresji… . To wywoływanie uczuć własnych, dialog z innymi twórcami, wspomnienia, relacje,  wywoływanie  uczuć odbiorców i przekonywanie o profesjonalizmie oraz własnym   warsztacie.

Te wszystkie obciążające artystę problemy miały wolne podczas mojej akcji. Sama czynność stała się istotna i to na nią zwróciłem uwagę. Odbiorcy nie było, tak więc mogłem  oddać się płynnej, melancholijnej atmosferze aby zarejestrować ślady swojej  aktywności podczas czynności malowania. Bez formy, bez kształtów, bez zamierzonej  iluzji przestrzeni…

Ta czystość odruchów zarejestrowana kamerą odnosi się do  jednej chwili i może być przywołana w przyszłości.  Dziś  wiem  jak to jest i takie doświadczenie pozwoli mi zwiększyć dystans do własnych działań. Muzyka powoduje swego rodzaju odcięcie od rzeczywistości i dialog z zapewne równie samotnym w chwili tworzenia twórcą. Czystość takiej chwili jest cenna jako doświadczenie i zwiększa świadomość tego, w jakim celu wykonuje się podobne czynności na co dzień.