SZTUKA FOTOGRAFII
Jak zbudować camera obscura?

W poprzednich wykładach Stanisław Jasiński przedstawił genezę i ewolucję kamery fotograficznej od najdawniejszych czasów.  Najbardziej pierwotnym, najprostszym aparatem była camera obscura. Pomimo swojej nieskomplikowanej konstrukcji urządzenie to wciąż służy miłośnikom fotografii do artystycznych poszukiwań i eksperymentów.

W kolejnym odcinku Sztuki fotografii Stanisław Jasiński pokazuje, jak z materiałów, które są pod ręką: pudełka po butach i metalowej puszki samodzielnie zbudować camera obscura. Film prezentuje krok po kroku kolejne fazy budowy. Podkreślone zostały szczegóły decydujące o powodzeniu całego przedsięwzięcia – np. które etapy muszą być przeprowadzone w absolutnej ciemności, jak wyciemnić skrzynkę, aby uniknąć zaświetleń.

Na zakończenie… w gotowym urządzeniu instalujemy arkusz papieru światłoczułego i umieszczamy naszą camera obscura w dowolnym miejscu w swoim otoczeniu (np. przyklejając trwale do ściany na balkonie) – wyjaśnia Stanisław Jasiński. – Naświetlanie trwa mniej więcej trzy tygodnie. Następnie z całą skrzynką musimy udać się do zaprzyjaźnionego fotografa albo zakładu fotograficznego i poprosić o wywołanie negatywu. Z otrzymanego negatywu można wykonać kopię stykową metodą Wiliama Talbota, można również po zeskanowaniu opracować obraz w dowolnym programie cyfrowym. To ważne doświadczenie pozwoli na lepsze zrozumienie magicznej tajemnicy fotografii… – podkreśla.

Fotografia otworkowa wykonywana przy użyciu najprostszego narzędzia, jakim jest camera obscura, cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Propozycja Stanisława Jasińskiego może być zatem wakacyjnym wyzwaniem dla każdego miłośnika eksperymentu i wszystkich osób poszukujących własnego niepowtarzalnego stylu w fotografii artystycznej. Dzięki temu temu prostemu urządzeniu można bowiem zrobić zdjęcia niebanalne i dać wyraz swojej ekspresji twórczej.

Informacje: stanislaw.jasinski@woak.torun.pl    tel. 56 652 27 55