STRASZNY DWÓR

Opera w czterech aktach Kompozytor: Stanisław Moniuszko Autor libretta: Jan Chęciński / Opracowanie muzyczne: Kazimierz Sikorski Data premiery: 27.04.2019 r. godz.19. - inauguracja XXVI Bydgoskiego Festiwalu Operowego.Premiera z okazji Roku Moniuszkowskiego. Czas trwania: 2 godz.40 min.,w tym jedna przerwa Wykonawcy: Soliści, Chór, Balet, Orkiestra Opery Nova w Bydgoszczy. Realizatorzy: Reżyseria: Natalia Babińska Kierownictwo muzyczne: Piotr Wajrak Scenografia: Diana Marszałek i Julia Skrzynecka Kostiumy: Martyna Kander Choreografia: Anna Hop Przygotowanie chóru: Henryk Wierzchoń Reżyseria świateł: Maciej Igielski Projekcje multimedialne: Ewa Krasucka Asystent reżysera: Dorota Borowicz Asystent dyrygenta: Jagoda Wyrwińska Asystent choreografia: Olga Karpowicz Plakat: Diana Marszałek Czas trwania: 2 godz. 40. min. (w tym jedna przerwa) Dyrygent: Piotr Wajrak Stanisław Moniuszko pochodził z rodziny szlacheckiej; jego ojciec i stryj służyli w armii Napoleona. Moniuszko urodzony pod Mińskiem mieszkał i tworzył tam przez 20 lat. Kolejno mieszkał w Wilnie i w Warszawie, przez 4 lata - w Berlinie. Odbywał także podróże artystyczne do Petersburga. Kontaktował się z wybitnymi muzykami rosyjskimi, m.in. Michaiłem Glinką, Aleksandrem Dargomyżskim, Aleksandrem Sierowem. W Paryżu nawiązał znajomość z Rossinim, w Pradze z Bedřichem Smetaną. Muzyka Moniuszki uważana jest powszechnie za wzór muzyki "słowiańskiej". Dziewięć oper (jedna niedokończona), trzy balety, osiem operetek, pięć mszy, 268 pieśni...Stanisław Moniuszko upamiętnił się w historii polskiej muzyki jako twórca liryki wokalnej na światowym poziomie, a przede wszystkim jako twórca narodowej opery w pełnym znaczeniu tego słowa : pierwszy, którego dzieła wytrzymały próbę czasu, a powodzeniem górowały nad obcym repertuarem:„Halka” (wileńska 1854 ,warszawska 1858),"Flis" (1858),"Hrabina" (1859),"Verbum nobile" (1860), "Straszny dwór" (1861-64), "Paria" (1859-69) ," Beata" (1872). W 1858 roku został powołany na stanowisko pierwszego dyrygenta Opery Polskiej w Warszawie. Podczas piętnastu niemal lat pracy na tym stanowisku przygotował i wystawił kolejno wszystkie swoje opery. Okres powstania styczniowego zahamował prace kompozytora, ciężkie warunki polityczne nie sprzyjały twórczości. Wystawienie" Strasznego dworu" w 1865 roku wywołało entuzjazm. Nowa opera odniosła sukces podobny do sukcesu "Halki". Polskie realia opery zjednały dziełu miłość widzów i przyczyniły się do tego, że każde kolejne przedstawienie stawało się manifestacją narodową. Za życia Kompozytora wystawiona została tylko kilkakrotnie: cenzura carska zorientowała się, że to nie błaha opowiastka miłosna, ale wielka opera narodowa. Moniuszko nie doczekał się wznowienia ;wystawiano tylko fragmenty dzieła na koncertach. W szkicach historyczno-obyczajowych „Stare gawędy i obrazy” Kazimierza Władysława Wójcickiego , które znał Jan Chęciński, autor libretta opery, w "Gawędzie dworzan w baszcie nad broną" występuje dwóch braci…Jeden z nich nie miał się nigdy żenić. W papierach ojcowskich znaleźli skrypt dłużny Stolnika na pokaźną sumę. Po odbiór tych pieniędzy wyjechał jeden z nich do domu Stolnika. Z miejsca zakochał się tam w jednej z jego córek . Potem ściągnął brata do gościnnego domu. Ten nie oparł się wdziękom drugiej córki Stolnika.... Bydgoska Opera sięgała już po „Straszny dwór” czterokrotnie (1958,1969,1976,1994-inauguracja I BFO). Obecna realizacja,upamiętniająca obchody dwusetnej rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki, jest pierwszą przygotowaną na scenie Opery Nova przy ul. Focha .

Źródło: Opera Nova