Ravel | Saint-Saëns | Chabrier

Podczas tego wieczoru zanurzymy się w świat eleganckiej, wyrafinowanej i zmysłowej muzyki francuskiej.

Fête Polonaise E. Chabriera pochodzi z opery komicznej Le Roi malgré lui (Król mimo woli). W swej pierwotnej formie przeznaczony był na chór i orkiestrę, jednak Chabrier, będący zawsze muzycznym pragmatykiem napisał również wersję na samą orkiestrę. Ten porywający utwór jest nieodpartym pokazem wirtuozerii melodycznej i instrumentalnej francuskiego kompozytora.

Skomponowanie II Koncertu fortepianowego g-moll zajęło Saint-Saënsowi niespełna trzy tygodnie. Miał on bardzo mało czasu, by solidnie przygotować się do jego premiery, podczas której wystąpił również jako solista. Prawykonanie odbyło się 13 maja 1868 roku, orkiestrę poprowadził wówczas wielki rosyjski pianista, kompozytor i dyrygent – Anton Rubinstein – a przy fortepianie zgodnie z planem zasiadł Saint-Saëns. Niekonwencjonalna struktura dzieła początkowo rozczarowała audytorium, jednak z biegiem czasu koncert zyskał należyte uznanie, wchodząc do żelaznego repertuaru literatury fortepianowej. 

Alborada del gracioso (Poranna pieśń błazna) M. Ravela jest orkiestrową wersją jednej z pięciu części jego suity fortepianowej Miroirs napisanej w latach 1904-05. Instrumentacja orkiestrowa przyczyniła się znacznie do spopularyzowania tego dzieła. Znajdziemy w nim wysmakowane połączenie hiszpańskiego temperamentu, obecnego w rytmice ze zmysłową melodyką.

Bogactwo pięknych, zmysłowych tematów odsłoni również II Suita z baletu Dafnis i Chloe (1912) tego samego kompozytora. W jego notatce czytamy: „Pisząc Dafnis i Chloe, zamierzałem skomponować wielki fresk muzyczny, troszcząc się nie tyle o archaizowanie, ile o wierność Grecji mych marzeń, spokrewnionej dość blisko z Grecją, jaką sobie wyobrażali i malowali artyści francuscy z końca XVII wieku”. Balet Dafnis i Chloe częściej można usłyszeć w formie dwóch koncertowych Suit – druga z nich należy do najczęściej wykonywanych utworów Ravela.