„Portretowe obrazki” – Andrzej Zembik

Andrzej Zembik – niedawno urodzony – rocznik ’60 – i jeszcze żyjący, magister, częstochowianin. Fotografuje od dawna, w latach 1976–1990 był członkiem Towarzystwa Fotograficznego w Częstochowie. Obecnie jest członkiem Okręgu Świętokrzyskiego Związku Polskich Artystów Fotografików oraz Stowarzyszenia Marynistów Polskich. Kilka wystaw indywidualnych: „Plażowe posągi” (2012, Częstochowa; 2013, Gdańsk); „Zabawy z kamieniami” (2017, Słupsk); „Dwa spojrzenia na morze” – wspólnie z Anną Klinkosz (2017, Rzeszów); „Biało – Czerwona” – wspólnie z Romanem Timofiejukiem (2018, Gdynia, Bydgoszcz; 2019, Częstochowa; 2021, Kielce); „… portowe obrazki…”, (2022, Zamość); „…piaskowe opowieści…” (2023, Przemyśl). Bierze udział w wystawach fotograficznych i interdyscyplinarnych, ogólnopolskich i międzynarodowych. W fotografiach zwraca uwagę na te fragmenty świata, które niezauważone, trwają obok nas. Obserwuje świat bez kulturowych znaczeń, którymi go obdarzamy. Szuka rzeczywistości, która jest poza słowem. Fotografią zapisuje ślady zdarzeń, często ulotnych, jak gra światła na szkle, ale też trwania, jak kamienie, czy przemian istnienia w porządku czasu…

O wystawie: Projekt „portowe obrazki” jest przedstawieniem mojego widzenia tematyki marynistycznej w fotografii. Wynika z poszukiwań obrazowania charakterystycznego dla formy przekazu, jakie daje współczesne medium fotografii. Jest odszukiwaniem tego co często jest niedostrzegalne, ulotne, a kryje się detalach, w rzeczach z pozoru prostych i banalnych, stanowiących codzienny widok dla wielu mieszkańców nadmorskich miejscowości. Chcę spojrzeć na rzeczy dobrze znane z nowej perspektywy, zapisać fotografią wielopłaszczyznowość obrazów, które odnajduję w portach. Skupiam się na szczegółach, starając się oddać w ten sposób zarówno klimat, jak też interpretację fotografowanej rzeczywistości. Penetruję rzeczywistość z jej zaskakującymi obecnościami, ciągle pojawiającymi się, ale także i znikającymi w niej obrazami. Projekt jest rejestracją zmienności obserwowanych obrazów spowodowanych kształtującymi je czynnikami, które jednocześnie tworzą postrzeganą rzeczywistość. W ten sposób stale poszukuję swojego obrazu otaczającej rzeczywistości.

Andrzej Zembik

Źródło: Soleckie Centrum Kultury