Pokazy filmów o Eimuntasie Nekrošiusie
Prezentacja filmów biograficznych o Eimuntasie Nekrošiusie: Początek i Krzesło ojca oraz spotkanie z reżyserem obu dokumentów Audroniusem Liugą, dyrektorem Valstybinis jaunimo teatras w Wilnie.
20 listopada 2023 roku minie pięć lat od śmierci litewskiego reżysera Eimuntasa Nekrošiusa, nazywanego już w latach 80. przez amerykańskich krytyków „bałtyckim Robertem Wilsonem”. W Polsce poznaliśmy jego twórczość dzięki festiwalowi Kontakt, na który od początku lat dziewięćdziesiątych zapraszano kolejne premierowe spektakle Litwina firmowane najpierw przez wileński Festival Life, a później przez Meno Fortas.
Toruńskie prezentacje szekspirowskiej trylogii Nekrošiusa (Hamlet, Makbet, Otello), inscenizacji Puszkina (Małe tragedie) i Czechowa (Trzy siostry) były wydarzeniami, które zapewniły artyście status kultowy, wznieciły nie tylko środkowoeuropejską modę na litewski teatr, ale także sprowokowały wielu polskich widzów do teatralnych wypraw do Wilna. Do dziś dwa przedstawienia Eimuntasa Nekrošiusa są obecne w repertuarze warszawskiego Teatru Narodowego (Dziady i Ślub), inspiracje jego metodą pracy można wyśledzić w spektaklach wielu europejskich twórców średniego i młodego pokolenia.
Dwa filmy Audroniusa Liugi wzbogacają naszą wiedzę o reżyserze o nieznane lub przeoczone wątki w jego twórczości, pokazują kontekst lokalny, rodzinny i intymny przedstawień Eimuntasa Nekrošiusa. To podróże do rodzinnego domu w Siluvie, montaż reportaży i programów telewizyjnych z lat osiemdziesiątych . z udziałem artysty, fragmenty jego pierwszych spektakli, a także zapis wypowiedzi Nekrošiusa namówionego przez Liugę do osobistego podsumowania swego życia w sztuce.
Prowadzenie spotkania: Łukasz Drewniak
Czas: 2h 30 Napisy: polskie, angielskie
Źródło: Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu
20 listopada 2023 roku minie pięć lat od śmierci litewskiego reżysera Eimuntasa Nekrošiusa, nazywanego już w latach 80. przez amerykańskich krytyków „bałtyckim Robertem Wilsonem”. W Polsce poznaliśmy jego twórczość dzięki festiwalowi Kontakt, na który od początku lat dziewięćdziesiątych zapraszano kolejne premierowe spektakle Litwina firmowane najpierw przez wileński Festival Life, a później przez Meno Fortas.
Toruńskie prezentacje szekspirowskiej trylogii Nekrošiusa (Hamlet, Makbet, Otello), inscenizacji Puszkina (Małe tragedie) i Czechowa (Trzy siostry) były wydarzeniami, które zapewniły artyście status kultowy, wznieciły nie tylko środkowoeuropejską modę na litewski teatr, ale także sprowokowały wielu polskich widzów do teatralnych wypraw do Wilna. Do dziś dwa przedstawienia Eimuntasa Nekrošiusa są obecne w repertuarze warszawskiego Teatru Narodowego (Dziady i Ślub), inspiracje jego metodą pracy można wyśledzić w spektaklach wielu europejskich twórców średniego i młodego pokolenia.
Dwa filmy Audroniusa Liugi wzbogacają naszą wiedzę o reżyserze o nieznane lub przeoczone wątki w jego twórczości, pokazują kontekst lokalny, rodzinny i intymny przedstawień Eimuntasa Nekrošiusa. To podróże do rodzinnego domu w Siluvie, montaż reportaży i programów telewizyjnych z lat osiemdziesiątych . z udziałem artysty, fragmenty jego pierwszych spektakli, a także zapis wypowiedzi Nekrošiusa namówionego przez Liugę do osobistego podsumowania swego życia w sztuce.
Prowadzenie spotkania: Łukasz Drewniak
Czas: 2h 30 Napisy: polskie, angielskie
Źródło: Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu