Podróże Marii Konopnickiej - wykład
Serdecznie zapraszamy do udziału w wykładzie online: Podróże Marii Konopnickiej, który odbędzie się 12 października 2022 r. (środa), godz. 17:00-18:00. Wygłosi go dr hab. Lena Magnone z Instytutu Slawistyki Uniwersytetu w Oldenburgu. Udział w wykładzie jest bezpłatny. Liczba miejsc jest ograniczona. [Formularz rejestracyjny]
Maria Konopnicka to jedna z najwybitniejszych pisarek w historii literatury polskiej. Autorka m.in. Roty i baśni O krasnoludkach i o sierotce Marysi jest jedną z Patronek 2022 Roku.
Hasło „podróże Konopnickiej” odsyła do okresu od 1890 do 1903 roku, kiedy po opuszczeniu Warszawy poetka podróżuje po południowo-zachodniej Europie. Chociaż przebywała w tym czasie w około 70 miejscowościach, to następujące po sobie miejsca pobytu były tylko etapami, przystankami – życie Konopnickiej, pozbawionej stałego miejsca zamieszkania, toczyło się bowiem w ciągu tych lat przede wszystkim w drodze. Oficjalna biografia w zasadzie obywa się bez podróży: od narodzin w Suwałkach, przez małżeństwo, debiut poetycki w 1876, wyjazd do Warszawy, niesłychaną karierę „wieszczki pozytywizmu” od pierwszego tomu poezji w 1881 aż po namaszczenie na poetkę narodową w jubileuszowym roku 1902, zamieszkanie w dworku w Żarnowcu i ostatnie, patriotyczne utwory, z Rotą na czele. W takiej wersji historii Marii Konopnickiej podróże, nawet jeśli wspominane, niewiele znaczą, mogłoby ich nie być, a postać Konopnickiej pozostałaby taka sama, niezmieniona. Jednak przyjęte jako punkt wyjścia pozwalają opowiedzieć historię Konopnickiej w inny sposób, nie tylko zobaczyć ją jako kobietę, poza kostiumem narodowej wieszczki, ale też dotrzeć do sedna jej twórczości, zrozumieć, kim byłaby, także jako pisarka, gdyby nie musiała dostosowywać się do wymogów przyjętej na siebie roli.
Lena Magnone, dr hab., pracuje w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu w Oldenburgu. W latach 2007-2020 adiunkt na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Stypendystka Fundacji Fulbrighta (2019–2020), Fundacji Humboldta (2020–2022), Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2015–2018) oraz Fundacji Tygodnika Polityka (2007–2008). Autorka m.in. dwóch monografii: Maria Konopnicka. Lustra i symptomy (słowo/obraz terytoria 2011) oraz Emisariusze Freuda. Transfer kulturowy psychoanalizy do polskich sfer inteligenckich przed drugą wojną światową (Universitas 2016). Edytorka listów Marii Konopnickiej do dzieci (Listy do synów i córek, IBL PAN 2010).
Źródło: Biblioteka Pedagogiczna im. gen. bryg. prof. Elżbiety Zawackiej w Toruniu
Informacje na temat Marii Konopnickiej
Maria Konopnicka to jedna z najwybitniejszych pisarek w historii literatury polskiej. Autorka m.in. Roty i baśni O krasnoludkach i o sierotce Marysi jest jedną z Patronek 2022 Roku.
Tematyka wykładu
Hasło „podróże Konopnickiej” odsyła do okresu od 1890 do 1903 roku, kiedy po opuszczeniu Warszawy poetka podróżuje po południowo-zachodniej Europie. Chociaż przebywała w tym czasie w około 70 miejscowościach, to następujące po sobie miejsca pobytu były tylko etapami, przystankami – życie Konopnickiej, pozbawionej stałego miejsca zamieszkania, toczyło się bowiem w ciągu tych lat przede wszystkim w drodze. Oficjalna biografia w zasadzie obywa się bez podróży: od narodzin w Suwałkach, przez małżeństwo, debiut poetycki w 1876, wyjazd do Warszawy, niesłychaną karierę „wieszczki pozytywizmu” od pierwszego tomu poezji w 1881 aż po namaszczenie na poetkę narodową w jubileuszowym roku 1902, zamieszkanie w dworku w Żarnowcu i ostatnie, patriotyczne utwory, z Rotą na czele. W takiej wersji historii Marii Konopnickiej podróże, nawet jeśli wspominane, niewiele znaczą, mogłoby ich nie być, a postać Konopnickiej pozostałaby taka sama, niezmieniona. Jednak przyjęte jako punkt wyjścia pozwalają opowiedzieć historię Konopnickiej w inny sposób, nie tylko zobaczyć ją jako kobietę, poza kostiumem narodowej wieszczki, ale też dotrzeć do sedna jej twórczości, zrozumieć, kim byłaby, także jako pisarka, gdyby nie musiała dostosowywać się do wymogów przyjętej na siebie roli.
Informacje na temat prelegentki
Lena Magnone, dr hab., pracuje w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu w Oldenburgu. W latach 2007-2020 adiunkt na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Stypendystka Fundacji Fulbrighta (2019–2020), Fundacji Humboldta (2020–2022), Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2015–2018) oraz Fundacji Tygodnika Polityka (2007–2008). Autorka m.in. dwóch monografii: Maria Konopnicka. Lustra i symptomy (słowo/obraz terytoria 2011) oraz Emisariusze Freuda. Transfer kulturowy psychoanalizy do polskich sfer inteligenckich przed drugą wojną światową (Universitas 2016). Edytorka listów Marii Konopnickiej do dzieci (Listy do synów i córek, IBL PAN 2010).
Źródło: Biblioteka Pedagogiczna im. gen. bryg. prof. Elżbiety Zawackiej w Toruniu