Leon Wyczółkowski „Cztery Wiosny”
Podany czas trwania wystawy nie uwzględnia dni wolnych oraz rzeczywistych godzin otwarcia. Przed wizytą w danym obiekcie prosimy o kontakt z organizatorem celem potwierdzenia dostępności ekspozycji.
Pokaz prac dotyczących tematu otwartego okna pokoju artysty z widokiem na ogród - "Wiosna" Leona Wyczółkowskiego. Jak wspominał malarz Cztery razy ujmowałem ten sam temat z wysiłkiem. Prezentowane obrazy pochodzą ze zbiorów Muzeum Archidiecezjalne w Poznaniu, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, a także z kolekcji prywatnej.
Świętujemy 169. urodziny Leona Wyczółkowskiego. Ten wybitny malarz, rysownik i grafik urodził się 11 kwietnia 1852 roku wg kalendarza juliańskiego, a 24 kwietnia wg. kalendarza gregoriańskiego, w Hucie Miastkowskiej na Podlasiu. Jednak życie i twórczość Wyczółkowskiego związane były od pewnego momentu z ziemią bydgoską i Borami Tucholskimi. Jak wspominał artysta:
„W Gościeradzu ogród, sad i warzywnik. Ogród: oglądać kwiecie drzew, kwiaty, zieleń trawy, wchłaniać w siebie woń goździków i mięty i słodko pachnącego ziela. Dookoła dźwięczała muzyka ogrodu: gruchały gołębie, brzęczały pszczoły, śpiewały sowy, drozdy i kosy, wrony krakały sennie, a dzięcioł śmiał się w wyrębie leśnym za łąką. Stary dwór, żywopłoty, stare wielkie drzewa, chmurki na niebie, trawniki zielone, grządki ziół bogate w kolory i zapachy… Szukanie jakiejś chaty, dworku… w Poznańskiem, na Pomorzu. Tu rozstrzygnęło piękno”.
Malarz chętnie spędzał miesiące letnie w Gościeradzu. Piękno otaczającej przyrody, park, sad oraz rozległe pola gościeradzkie stanowiły inspiracje do pracy twórczej. Powstały wówczas delikatne pejzaże, wspaniałe widoki drzew, kwitnące drzewa owocowe i Wiosny. W latach 1931-1933 Wyczółkowski czterokrotnie podejmował temat Wiosny, wykonał również kilka szkiców. Jedna z wersji, będąca wspomnieniem maja 1933 roku, przedstawia fragment wnętrza z gościeradzkiego pokoju, z otwartym oknem z widokiem na ogród, odsuniętym fotelem, otwartą książką. Majowa Wiosna wchodzi ze swoim zapachem, słońcem i podmuchem do pokoju. Spoza rozchylonych wiatrem muślinowych firanek widać skąpany w słońcu sad i kwitnące na biało drzewko renklody. Cała ta scena przywodzi na myśl Leona Wyczółkowskiego, który jeszcze przed chwilą mógł tu być. Obraz przywołuje nastrój smutku, zadumy i refleksji. Nutę melancholii w radosny nastrój wiosny wnosi brak ludzkiej obecności w pokoju, dobitnie podkreślony przez pusty fotel ustawiony pod oknem. „Pozostawiona na parapecie otarta książka to znak nieobecności, tym razem jeszcze chwilowej, ale będącej jakby próbą generalną przed definitywnym odejściem.” Pusty fotel to oczywisty symbol czyjejś nieobecności, pełnego nadziei oczekiwania na powrót lub nieodwracalnej utraty. Dualizm bycia i nie-bycia, obecności i nieobecności w tym samym dziele. Pusty fotel zapowiada nieuniknione zmiany, symbolizuje obecność nieobecnych.
Fot. Wiosna – wnętrze pracowni artysty, 1933
Akwarela, tusz, kredka papier, 71x79 cm
Sygn. l. d.: LWyczół 1933, p. Szulisławskiemu od nas obojga
wł. Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy
Źródło: Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
Świętujemy 169. urodziny Leona Wyczółkowskiego. Ten wybitny malarz, rysownik i grafik urodził się 11 kwietnia 1852 roku wg kalendarza juliańskiego, a 24 kwietnia wg. kalendarza gregoriańskiego, w Hucie Miastkowskiej na Podlasiu. Jednak życie i twórczość Wyczółkowskiego związane były od pewnego momentu z ziemią bydgoską i Borami Tucholskimi. Jak wspominał artysta:
„W Gościeradzu ogród, sad i warzywnik. Ogród: oglądać kwiecie drzew, kwiaty, zieleń trawy, wchłaniać w siebie woń goździków i mięty i słodko pachnącego ziela. Dookoła dźwięczała muzyka ogrodu: gruchały gołębie, brzęczały pszczoły, śpiewały sowy, drozdy i kosy, wrony krakały sennie, a dzięcioł śmiał się w wyrębie leśnym za łąką. Stary dwór, żywopłoty, stare wielkie drzewa, chmurki na niebie, trawniki zielone, grządki ziół bogate w kolory i zapachy… Szukanie jakiejś chaty, dworku… w Poznańskiem, na Pomorzu. Tu rozstrzygnęło piękno”.
Malarz chętnie spędzał miesiące letnie w Gościeradzu. Piękno otaczającej przyrody, park, sad oraz rozległe pola gościeradzkie stanowiły inspiracje do pracy twórczej. Powstały wówczas delikatne pejzaże, wspaniałe widoki drzew, kwitnące drzewa owocowe i Wiosny. W latach 1931-1933 Wyczółkowski czterokrotnie podejmował temat Wiosny, wykonał również kilka szkiców. Jedna z wersji, będąca wspomnieniem maja 1933 roku, przedstawia fragment wnętrza z gościeradzkiego pokoju, z otwartym oknem z widokiem na ogród, odsuniętym fotelem, otwartą książką. Majowa Wiosna wchodzi ze swoim zapachem, słońcem i podmuchem do pokoju. Spoza rozchylonych wiatrem muślinowych firanek widać skąpany w słońcu sad i kwitnące na biało drzewko renklody. Cała ta scena przywodzi na myśl Leona Wyczółkowskiego, który jeszcze przed chwilą mógł tu być. Obraz przywołuje nastrój smutku, zadumy i refleksji. Nutę melancholii w radosny nastrój wiosny wnosi brak ludzkiej obecności w pokoju, dobitnie podkreślony przez pusty fotel ustawiony pod oknem. „Pozostawiona na parapecie otarta książka to znak nieobecności, tym razem jeszcze chwilowej, ale będącej jakby próbą generalną przed definitywnym odejściem.” Pusty fotel to oczywisty symbol czyjejś nieobecności, pełnego nadziei oczekiwania na powrót lub nieodwracalnej utraty. Dualizm bycia i nie-bycia, obecności i nieobecności w tym samym dziele. Pusty fotel zapowiada nieuniknione zmiany, symbolizuje obecność nieobecnych.
Fot. Wiosna – wnętrze pracowni artysty, 1933
Akwarela, tusz, kredka papier, 71x79 cm
Sygn. l. d.: LWyczół 1933, p. Szulisławskiemu od nas obojga
wł. Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy
Źródło: Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy