Koncert: Wirtuozowskie skrzypce
Wykonawcy:
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej
Raoul Grüneis dyrygent
Vadim Brodski skrzypce
Cezary Nelkowski prowadzenie
Repertuar:
Niccolò Paganini – I Koncert skrzypcowy D-dur op. 6
Johannes Brahms – I Symfonia c-moll op. 68
I koncert skrzypcowy D-dur op. 6 Niccolò Paganiniego jest najbardziej popularnym spośród sześciu koncertów na skrzypce i orkiestrę stworzonych przez włoskiego kompozytora. Składa się z trzech części: Allegro, Adagio i finałowe Rondo. Wykazuje silny wpływ stylu bel canto, będący prawdopodobnie wynikiem kontaktów Paganiniego z kompozytorem Gioachino Rossinim. W utworze tym Vadim Brodski wykona wirtuozowską kadencję własnego autorstwa. Inspiracją do jej napisania był sam kompozytor, który objawił się wirtuozowi we śnie. Pierwsza prezentacja kadencji zabrzmiała na włoskich skrzypcach “Saviori” Niccolò Paganiniego, na których Brodski miał okazję koncertować w tym roku.
I Symfonia c-moll op. 68 Johannesa Brahmsa nazywana jest X Symfonią z myślą o kontynuacji cyklu beethovenowskiego. Brahms przejął głęboką emocjonalność, żelazną logikę konstrukcji oraz jędrność stylu symfonicznego swojego wielkiego poprzednika. Nie zatrzymał się jednak w tym punkcie, do którego dotarł Beethoven, lecz poszedł dalej, wykorzystując zdobycze nowej epoki – romantyzmu. Udowodnił , że treść symfoniczna nie została jeszcze wyczerpana – jak to chętnie teoretyzowano. Wartość i znaczenie dokonań Brahmsa docenił najpotężniejszy wiedeński krytyk, zagorzały konserwatywny Eduard Hanslick.
Źródło: Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej
Raoul Grüneis dyrygent
Vadim Brodski skrzypce
Cezary Nelkowski prowadzenie
Repertuar:
Niccolò Paganini – I Koncert skrzypcowy D-dur op. 6
Johannes Brahms – I Symfonia c-moll op. 68
I koncert skrzypcowy D-dur op. 6 Niccolò Paganiniego jest najbardziej popularnym spośród sześciu koncertów na skrzypce i orkiestrę stworzonych przez włoskiego kompozytora. Składa się z trzech części: Allegro, Adagio i finałowe Rondo. Wykazuje silny wpływ stylu bel canto, będący prawdopodobnie wynikiem kontaktów Paganiniego z kompozytorem Gioachino Rossinim. W utworze tym Vadim Brodski wykona wirtuozowską kadencję własnego autorstwa. Inspiracją do jej napisania był sam kompozytor, który objawił się wirtuozowi we śnie. Pierwsza prezentacja kadencji zabrzmiała na włoskich skrzypcach “Saviori” Niccolò Paganiniego, na których Brodski miał okazję koncertować w tym roku.
I Symfonia c-moll op. 68 Johannesa Brahmsa nazywana jest X Symfonią z myślą o kontynuacji cyklu beethovenowskiego. Brahms przejął głęboką emocjonalność, żelazną logikę konstrukcji oraz jędrność stylu symfonicznego swojego wielkiego poprzednika. Nie zatrzymał się jednak w tym punkcie, do którego dotarł Beethoven, lecz poszedł dalej, wykorzystując zdobycze nowej epoki – romantyzmu. Udowodnił , że treść symfoniczna nie została jeszcze wyczerpana – jak to chętnie teoretyzowano. Wartość i znaczenie dokonań Brahmsa docenił najpotężniejszy wiedeński krytyk, zagorzały konserwatywny Eduard Hanslick.
Źródło: Filharmonia Pomorska im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy