Ąndrzej Pągowski „Wajda na nowo” – wystawa plakatów (wernisaż)
- Wydarzenie archiwalne: 25.11.2022
Miejski Dom Kultury w BarcinieBarcin, Artylerzystów 8
DOJAZD
UDOSTĘPNIJ Projekt „Wajda na nowo" obejmuje wykonanie przez Andrzeja Pągowskiego nowych plakatów do wszystkich 60 filmów w reżyserii Andrzeja Wajdy, zarówno tych najsłynniejszych fabularnych, jak i nieznanych szerszej publiczności dokumentalnych, poczynając od etiudy szkolnej „Zły chłopiec" z 1951 roku, do ostatniego filmu fabularnego „Powidoki" i dokumentalnego „Moje inspiracje" z 2016.
Andrzej Pągowski, który współpracował z Andrzejem Wajdą, robiąc plakaty do jego filmów, jest grafikiem, autorem ponad 1700 plakatów filmowych, teatralnych, społecznych i politycznych.
Andrzej Wajda – polski reżyser filmowy i teatralny. Urodził się 6 marca 1926 roku w Suwałkach, zmarł 9 października 2016 roku w Warszawie. Pierwsze filmy fabularne: „Kanał", „Popiół i diament", w których dokonywał rozrachunku z czasami II wojny światowej, zainicjowały polską szkołę filmową. Współtworzył kino moralnego niepokoju, demaskując patologie systemu komunistycznego w Polsce filmami „Człowiek z marmuru" i „Człowiek z żelaza". Był reżyserem niezwykle wszechstronnym. Ma na swoim koncie filmy psychologiczne, historyczne, polityczne i adaptacje dzieł literatury pięknej: „Popioły", „Brzezina", „Wesele", „Panny z Wilka", „Zemsta", „Pan Tadeusz". Zrealizował też wiele filmów dokumentalnych, najczęściej poświęconych sztuce. Jest laureatem wielu nagród polskich i zagranicznych, w tym Oskara za całokształt twórczości.
Wystawa w ramach Barć Film Festiwal przy współpracy z Muzeum Kinematografii w Łodzi.
Źródło: Miejski Dom Kultury w Barcinie
Andrzej Pągowski, który współpracował z Andrzejem Wajdą, robiąc plakaty do jego filmów, jest grafikiem, autorem ponad 1700 plakatów filmowych, teatralnych, społecznych i politycznych.
Andrzej Wajda – polski reżyser filmowy i teatralny. Urodził się 6 marca 1926 roku w Suwałkach, zmarł 9 października 2016 roku w Warszawie. Pierwsze filmy fabularne: „Kanał", „Popiół i diament", w których dokonywał rozrachunku z czasami II wojny światowej, zainicjowały polską szkołę filmową. Współtworzył kino moralnego niepokoju, demaskując patologie systemu komunistycznego w Polsce filmami „Człowiek z marmuru" i „Człowiek z żelaza". Był reżyserem niezwykle wszechstronnym. Ma na swoim koncie filmy psychologiczne, historyczne, polityczne i adaptacje dzieł literatury pięknej: „Popioły", „Brzezina", „Wesele", „Panny z Wilka", „Zemsta", „Pan Tadeusz". Zrealizował też wiele filmów dokumentalnych, najczęściej poświęconych sztuce. Jest laureatem wielu nagród polskich i zagranicznych, w tym Oskara za całokształt twórczości.
Wystawa w ramach Barć Film Festiwal przy współpracy z Muzeum Kinematografii w Łodzi.
Źródło: Miejski Dom Kultury w Barcinie