22.08: Dla dorosłych: Gimnastyka nie-słowiańska

 

Gimnastyka Tradycyjna Kobiet lub tzw. „gimnastyka słowiańska” jest nową formą treningu fizycznego i psychicznego kobiet, którego źródłem są pierwotne ruchy ciała oraz pozycje kobiece stosowane prawdopodobnie podczas porodów od czasów prehistorycznych.

Czym dokładnie są wspomniane zestawy ćwiczeń i jaka jest ich geneza? Dlaczego tzw. „Gimnastyka słowiańska” budzi kontrowersje? Dlaczego nie może być ona uznawana za wyłączne dziedzictwo Słowian i dlaczego nie powinno się jej nazywać słowiańską jogą lub kamasutrą? Na te i wiele innych pytań odpowiedzą badacze tradycyjnych praktyk fizycznych Białorusinów i Polaków oraz autorzy książki “Gimnastyka nie-słowiańska: od tradycyjnych pozycji porodowych do fizjoterapii. Wprowadzenie do podstaw gimnastyki tradycyjnej”.

Goście i uczestnicy będą mogli wykonać kilka ćwiczeń pod okiem prowadzących.

 

Miejsce: sala widowiskowa Muzeum Etnograficznego w Toruniu, ul. Wały gen. Sikorskiego 19

Bilety: normalny – 15 zł, ulgowy – 10 zł – do nabycia w kasie Muzeum lub online:

 

Prowadzący:

Oksana Pawłowska – badaczka tradycyjnych praktyk fizycznych Białorusinów i Polaków od 2005 roku. Założycielka szkoły „Gimnastyka Tradycyjna Kobiet”. Przeszkoliła ponad 240 instruktorów. Absolwentka (1997–2002) Wydziału Sztuki Ludowej Białoruskiego Państwowego Uniwersytetu Kultury i Sztuki w Mińsku. W latach 2018–2019 została zaproszona jako ekspert i autor metodyki wykonywania ćwiczeń w badaniu na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Odpowiadała za doradztwo fizjoterapeuty mgr Magdaleny Napieralskiej, która uczyła grupę kobiet podczas badania. Autorka metodyki ćwiczeń opartej na badaniu tradycyjnych praktyk położniczych oraz fizjoterapii. Autorka pomysłu monografii naukowej o Gimnastyce. Prowadzi obrzędy oraz zabiegi lecznicze z tradycji: witkowanie i wieczór panieński w łaźni. Doradza autorom artykułów i badań z zakresu etnografii i kulturoznawstwa.

Kiryl Shylinhouski – niezależny badacz, magister socjologii. Posiada publikacje w czasopismach naukowych oraz zbiorach pokonferencyjnych. Jego główne zainteresowania krążą wokół folkloru, etnografii, praktyk fizycznych Białorusinów i Słowian, zabaw ludowych, obrzędów leczniczych i magicznych. W 2024 roku opublikował badania dotyczące rytuałów panny młodej w łaźni ostatniego dnia przed ślubem oraz (jako współautor) wspólnych korzeni afrykańskiego tańca Kangamoko i niektórych ćwiczeń gimnastyki tradycyjnej.