Biblioteka Publiczna w Sępólnie Krajeńskim
Biblioteka Publiczna w Sępólnie Krajeńskim powstała w 1946 r. Po odzyskaniu niepodległości w 1945 r., tak jak inne biblioteki borykała się z licznymi problemami. Po latach germanizacji, okupacji i grabieży zostały tylko szczątki po zgromadzonym uprzednio księgozbiorze. Zwrócono się więc do społeczności lokalnej o dobrowolne przekazywanie książek do użytku publicznego. W taki sposób, dzięki życzliwości ludzi, biblioteka zaczęła realizować swoje zadania.
Równolegle z podstawową działalnością statutową Biblioteka prowadzi szeroko rozumianą działalność upowszechniającą książkę i czytelnictwo. Najróżniejsze formy propagowania czytelnictwa są więc stałym elementem pracy Biblioteki. Do najważniejszych zalicza się wystawy, wystawki, lekcje biblioteczne, przysposobienia czytelnicze, konkursy czytelnicze, spotkania autorskie, wieczorki literackie, przeglądy nowości, wieczory baśni. Ciekawymi i najbliższymi dla czytelnika są organizowane przez bibliotekę spotkania autorskie. Ponadto Biblioteka jest współorganizatorem Dni Sępólna (w maju) oraz Tygodnia Kultury Sępoleńskiej (w listopadzie). Przy bibliotece działa Cyfrowego Archiwum Tradycji Lokalnej (CATL).
Patronem biblioteki jest Jarosław Iwaszkiewicz. Poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista i tłumacz. Urodzony 20 lutego 1894 we wsi Kalnik na Kijowsczyźnie zmarł 2 marca 1980 r. w Warszawie. W latach 1902-1904, po śmierci ojca, przebywał wraz z matką w Warszawie, w latach 1904-1912 na Ukrainie, gdzie w 1912 zdał maturę w kijowskim gimnazjum i rozpoczął studia prawnicze na tamtejszym uniwersytecie. W październiku 1918 przyjechał do Warszawy, związał się z grupą twórców skupionych wokół pisma „Pro Arte et Studio”, wszedł w skład grupy literackiej występującej w kabarecie literackim „Pikador”. W latach 1919-1920 był w zespole redakcyjnym „Zdroju”, 1920-1922 redagował w „Kurierze Polskim” dział „Sztuka”. Wiersze, prozę i recenzje publikował w „Kurierze Lwowskim” (1921-1922) i „Tygodniku Ilustrowanym” (od 1922). W 1922 ożenił się z Anną Lilpop i zamieszkał w Podkowie Leśnej. W latach 1923-1925 był sekretarzem marszałka sejmu Macieja Rataja, należał do Związku Zawodowego Literatów Polskich. W latach 1924-1939 współpracował z „Wiadomościami Literackimi” (drukował wiersze, liczne artykuły i recenzje). Był sekretarzem w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, od 1925 członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1928 osiedlił się w nowym domu w Podkowie Leśnej, który nazwał Stawiskiem (obecnie muzeum). Był sekretarzem poselstwa polskiego w Kopenhadze (1932-1925) i Brukseli (1935-1936). W 1939 został wiceprezesem ZZLP. W latach II wojny światowej mieszkał w Stawisku i wspólnie z żoną prowadził dom otwarty dla artystów, którym pomagał w organizacji pomocy dla twórców kultury. W 1955 r. objął redakcję „Twórczości” i funkcję tę sprawował do śmierci, podobnie jak funkcję prezesa ZLP (od 1959 r.). Od 1952 r. był posłem na Sejm PRL . pośmiertnie 1991 r. wraz z Żoną Anną został odznaczony medalem „Sprawiedliwy wśród narodów świata”.
Równolegle z podstawową działalnością statutową Biblioteka prowadzi szeroko rozumianą działalność upowszechniającą książkę i czytelnictwo. Najróżniejsze formy propagowania czytelnictwa są więc stałym elementem pracy Biblioteki. Do najważniejszych zalicza się wystawy, wystawki, lekcje biblioteczne, przysposobienia czytelnicze, konkursy czytelnicze, spotkania autorskie, wieczorki literackie, przeglądy nowości, wieczory baśni. Ciekawymi i najbliższymi dla czytelnika są organizowane przez bibliotekę spotkania autorskie. Ponadto Biblioteka jest współorganizatorem Dni Sępólna (w maju) oraz Tygodnia Kultury Sępoleńskiej (w listopadzie). Przy bibliotece działa Cyfrowego Archiwum Tradycji Lokalnej (CATL).
Patronem biblioteki jest Jarosław Iwaszkiewicz. Poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista i tłumacz. Urodzony 20 lutego 1894 we wsi Kalnik na Kijowsczyźnie zmarł 2 marca 1980 r. w Warszawie. W latach 1902-1904, po śmierci ojca, przebywał wraz z matką w Warszawie, w latach 1904-1912 na Ukrainie, gdzie w 1912 zdał maturę w kijowskim gimnazjum i rozpoczął studia prawnicze na tamtejszym uniwersytecie. W październiku 1918 przyjechał do Warszawy, związał się z grupą twórców skupionych wokół pisma „Pro Arte et Studio”, wszedł w skład grupy literackiej występującej w kabarecie literackim „Pikador”. W latach 1919-1920 był w zespole redakcyjnym „Zdroju”, 1920-1922 redagował w „Kurierze Polskim” dział „Sztuka”. Wiersze, prozę i recenzje publikował w „Kurierze Lwowskim” (1921-1922) i „Tygodniku Ilustrowanym” (od 1922). W 1922 ożenił się z Anną Lilpop i zamieszkał w Podkowie Leśnej. W latach 1923-1925 był sekretarzem marszałka sejmu Macieja Rataja, należał do Związku Zawodowego Literatów Polskich. W latach 1924-1939 współpracował z „Wiadomościami Literackimi” (drukował wiersze, liczne artykuły i recenzje). Był sekretarzem w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, od 1925 członkiem Polskiego PEN Clubu. W 1928 osiedlił się w nowym domu w Podkowie Leśnej, który nazwał Stawiskiem (obecnie muzeum). Był sekretarzem poselstwa polskiego w Kopenhadze (1932-1925) i Brukseli (1935-1936). W 1939 został wiceprezesem ZZLP. W latach II wojny światowej mieszkał w Stawisku i wspólnie z żoną prowadził dom otwarty dla artystów, którym pomagał w organizacji pomocy dla twórców kultury. W 1955 r. objął redakcję „Twórczości” i funkcję tę sprawował do śmierci, podobnie jak funkcję prezesa ZLP (od 1959 r.). Od 1952 r. był posłem na Sejm PRL . pośmiertnie 1991 r. wraz z Żoną Anną został odznaczony medalem „Sprawiedliwy wśród narodów świata”.