Zawada/Dauksza/Gauden/Bikont/Bator - Wydarzenie towarzyszące

• 𝟏𝟐.𝟏𝟓: „Z punktu widzenia ziemniaka” – wystawa + spotkanie z 𝐅𝐢𝐥𝐢𝐩𝐞𝐦 𝐙𝐚𝐰𝐚𝐝ą. Prowadzenie: 𝐌𝐨𝐧𝐚 𝐆𝐫𝐚𝐛𝐚𝐫𝐞𝐤
• 𝟏𝟑.𝟑𝟎: „Ludzie nieznaczni. Taktyki przetrwania” – spotkanie z 𝐀𝐠𝐧𝐢𝐞𝐬𝐳𝐤ą 𝐃𝐚𝐮𝐤𝐬𝐳ą. Prowadzenie: 𝐌𝐢𝐜𝐡𝐚ł 𝐍𝐨𝐠𝐚ś
• 𝟏𝟒.𝟒𝟓: „Przedwojnie i powojnie w książkach: «Polska sprawa Dreyfusa. Kto próbował zabić prezydenta» i «Nie koniec, nie początek. Powojenne wybory polskich Żydów»” – spotkanie z 𝐆𝐫𝐳𝐞𝐠𝐨𝐫𝐳𝐞𝐦 𝐆𝐚𝐮𝐝𝐞𝐧𝐞𝐦 i 𝐀𝐧𝐧ą 𝐁𝐢𝐤𝐨𝐧𝐭. Prowadzenie: 𝐖𝐨𝐣𝐜𝐢𝐞𝐜𝐡 𝐒𝐳𝐨𝐭
• 𝟏𝟔.𝟎𝟎: „W moje strony. Trzy wyprawy w stronę wyobraźni, współczucia i troski” – spotkanie z 𝐉𝐨𝐚𝐧𝐧ą 𝐁𝐚𝐭𝐨𝐫. Prowadzenie: 𝐄𝐦𝐢𝐥𝐢𝐚 𝐖𝐚𝐥𝐜𝐳𝐚𝐤

𝐅𝐢𝐥𝐢𝐩 𝐙𝐚𝐰𝐚𝐝𝐚 – pisarz, muzyk i rysownik ziemniaków, które można znaleźć na jego instagramie @zpunktuwidzeniaziemniaka. Za prozy „Psy pociągowe” i „Pod słońce było” był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia. Książka „Rozdeptałem czarnego kota przez przypadek” zawędrowała do finału Nagrody Literackiej „Nike”. W 2021 ukazała się powieść „Zbyt wiele zim minęło, żeby była wiosna”, która została uznana za jedną z trzech najważniejszych książek roku. W roku 2022 wydał ostatnią jak do tej pory powieść „Weź z nią zatańcz”. Wydał również książki poetyckie: „System jedynkowy”, „Bóg Aldehyd”, „Snajper”, „Świetne sowy” oraz „Trzy ścieżki nad jedną rzeką sumują się” (nominacja do Nagrody Silesius). Dwukrotny finalista konkursu dramaturgicznego Strefy Kontaktu w roku 2021. Jego nagrodzona sztuka „Widzę nic” była wystawiana we Wrocławskim Teatrze Współczesnym i Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. Dramat „Kolejność fal” miał premierę w marcu 2024. Grał w zespołach AGD, Pustki i Indigo Tree. Obecnie pracuje nad kolejną powieścią.

𝐀𝐠𝐧𝐢𝐞𝐬𝐳𝐤𝐚 𝐃𝐚𝐮𝐤𝐬𝐳𝐚 – gdańszczanka w Krakowie, autorka książek: „Jaremianka. Biografia” (2019), „Afektywny modernizm” (2017), „Klub Auschwitz i inne kluby. Rwane opowieści przeżywców” (2016, 2021), „Kobiety na drodze. Doświadczenie przestrzeni publicznej w literaturze przełomu XIX i XX wieku” (2013). Finalistka Nagrody Literackiej „Nike”, laureatka Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej, Nagrody Fundacji Nauki Polskiej, Nagrody Naukowej „Polityki”, Nagrody im. Adama Włodka, Nagrody Literackiej dla Autorki „Gryfia”, Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”, Nagrody KMLU, stypendiów twórczych miasta Krakowa i miasta Gdańska, stypendiów MNiSW i MKiDN. Realizuje projekty NCN-u i NPRH. Pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim.

𝐆𝐫𝐳𝐞𝐠𝐨𝐫𝐳 𝐆𝐚𝐮𝐝𝐞𝐧 (ur. w 1953) – prawnik, ekonomista, dziennikarz. W latach 70. działał w Poznaniu w studenckim ruchu kulturalnym. W roku 1981 szef działu informacji w Międzyzakładowym Komitecie Założycielskim, a potem Zarządzie Regionu NSZZ Solidarność Wielkopolska, redaktor naczelny dziennika „Wiadomości Dnia” i tygodnika „Obserwator Wielkopolski”. Internowany od 13 grudnia 1981 do 4 lipca 1982. Wyemigrował do Szwecji w roku 1984, gdzie w latach 1985–1990 był przewodniczącym Szwedzkiego Komitetu Poparcia Solidarności. Po powrocie do Polski w roku 1993 był m.in. redaktorem naczelnym dziennika „Rzeczpospolita”, dyrektorem Instytutu Książki w Krakowie i prezesem Izby Wydawców Prasy. W 2019 wydał książkę „Lwów. Kres iluzji. Opowieść o pogromie listopadowym”, za którą otrzymał Nagrodę Historyczną „Polityki” w roku 2020 oraz wyróżnienie Forum Wydawców we Lwowie w roku 2021. W ubiegłym roku wydał książkę „Polska sprawa Dreyfusa. Kto próbował zabić prezydenta”, która została uznana Książką Roku 2024 przez „Magazyn Literacki Książki”. Członek Polskiego PEN Clubu.

𝐀𝐧𝐧𝐚 𝐁𝐢𝐤𝐨𝐧𝐭 – dziennikarka, reporterka, z wykształcenia psycholożka. Od pierwszego do ostatniego numeru w „Tygodniku Mazowsze”, piśmie podziemnej Solidarności. W 1989 roku współtworzyła „Gazetę Wyborczą”, z którą związana jest do dzisiaj. Autorka kilkunastu książek, w tym „My z Jedwabnego” (2004, m.in. Europejska Nagroda Książkowa i amerykańska National Jewish Book Award dla książki o tematyce Holocaustu), „Sendlerowa. W ukryciu” (2017, m.in. Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego), „Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie” (2022, nagroda „Newsweeka”, finalistka Nagrody im. Kapuścińskiego, finalistka Nagrody Literackiej „Nike”). W 2017 roku otrzymała doktorat honoris causa Uniwersytetu w Göteborgu. Jej ostania książka „Nie koniec nie początek. Powojenne losy polskich Żydów” ukazała się w 2025 roku w Wydawnictwie Czarne.

𝐉𝐨𝐚𝐧𝐧𝐚 𝐁𝐚𝐭𝐨𝐫 – laureatka m.in.: Nagrody Literackiej „Nike”, Nagrody im. Beaty Pawlak, Nagrody Literackiej im. Hermana Hessego, Nagrody Literackiej im. Stefana Heima, Nagrody Literackiej Usdomer, szwajcarskiej Spycher Literaturpreis. Autorka bestsellerów tłumaczonych na wiele języków, w tym: zekranizowanego przez Borysa Lankosza „Ciemno, prawie noc”, „Gorzko, gorzko” czy „Ucieczki niedźwiedzicy”, które doceniły rzesze czytelników. W swojej najnowszej książce, „W moje strony. Trzy wyprawy w stronę wyobraźni, współczucia i troski”, autorka prowadzi do źródeł swoich opowieści. Na początku był bunt: wyznaczył kierunek drogi, pomógł w wyborze lektur. Bez niego nie byłoby pisania. Wyobraźnia: jest niezbędna, by prawdziwie żyć. To most między pisarką a czytelnikami. Współczucie: bez niego nie sposób sobie wyobrazić, co przeżywają istoty ludzkie i zwierzęce. Troska: o tych, którym się współczuje, i o siebie. Bo równie ważne jak to, o czym jest opowieść, jest to, jak nas zmienia. To cztery strony literackiego kompasu Joanny Bator, wartości niezbędne w jej życiu i pisaniu, nadające kierunek i sens jej literackiej podróży.