Z cyklu …i żeby się spotkać i pogadać: Uśmiech, na zdrowie? – wokół książki Grzegorza Misiewicza „Riposty wśród pokoleń” i humorystycznych etiud Mieczysława Giedrojcia

prowadzenie: Alicja Dużyk

W lipcu 2023 roku ukaże się książka Grzegorza Misiewicza, pt. „Riposty wśród pokoleń” , której fragmenty poczytamy w KPCK oraz w miejscach mniej typowych: Domu Pomocy Społecznej i w szpitalu. W dwóch ostatnich zagra Leonard Luther. Skąd pomysł? Bo humorystyczne teksty tam zawarte faktycznie łączą pokolenia, a sam autor ze względu na wiek rzadko opuszcza dom. My tymczasem zapraszamy do aktywnego udziału i podzielenia się podczas spotkania fragmentami literatury, która Państwa rozśmiesza. Riposty staną się punktem wyjścia. Mieczysław Giedrojć zaprezentuje m.in. etiudę humorystyczną pt. Operacja. Będzie wesoło i wielopokoleniowo.

Po raz pierwszy w KPCK wystąpi Pan Sosna, znany przyjaciołom jako Sosna. Autor tekstów w większości rymowanych. „Moja historia z poezją zaczęła się w 2016 roku, gdy to w szkolnej ławce napisałem swój pierwszy autorski rym. Dalej poszło z górki. Wiosną 2019 roku, przyjaciel zabrał mnie na Tupot Poetycki (zwany również SLAMem) w rodzinnej Bydgoszczy, tam pokazywałem swoje pierwsze teksty. Od 7 miesięcy regularnie prezentuję coraz to nowe teksty na wspomnianym wyżej Tupocie, dzięki temu zżyłem się z bydgoską sceną „SLAMerską”, która stała się moim artystycznym domem” – wspomina.

Grzegorz Misiewicz urodził się w Bydgoszczy, ukończył socjologię. Był redaktorem ogólnopolskiego miesięcznika literackiego „Akant” i członkiem rady redakcyjnej do 2009 roku. W latach 2002, 2011, 2013 i 2019 ukazały się jego cztery tomy Ripost. Opublikowane w Wydawnictwie EZOONEIR Riposty wśród pokoleń to piąta część z serii. W 2014 roku wydał książkę Niezmienni, w której przedstawione zostały przeżycia ludzi sprzed II wojny światowej, jej początków oraz z czasów okupacji. Jest członkiem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. W 2016 roku zajął pierwsze miejsce w IV edycji konkursu literackiego pt. Inspiracje Wierzchowskim. 

fot. Aleksandra Kalista

Mieczysław Giedrojć – monodramista, mim, aktor, klaun, animator kultury. Studiował w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie na Wydziale Wiedzy o Teatrze. Swoją pracę teatralną rozpoczął w 1977 roku, w Teatrze Ruchu Blik – docenianym za oryginalną poetykę wypowiedzi scenicznej. Współpracował z wieloma teatrami, występując w przedstawieniach według F. Kafki, J. Webstera, St. I. Witkiewicza. Jest wykonawcą monodramów w reżyserii Stanisława Miedziewskiego m.in.: „Łagodna” wg F. Dostojewskiego, „Nos” wg M. Gogola, „O szkodliwości palenia tytoniu” wg A. Czechowa. Brał udział w międzynarodowych i krajowych festiwalach teatralnych. Pracował w Anglii, Danii, Francji, Niemczech, Rosji, Słowacji, Portugalii, Szwajcarii i na Ukrainie. Od 1983 roku współpracuje z Teatrem STOP. Wiele lat współpracował z  Fundacją „Oddech Nadziei”. W 1995 roku założył w Bydgoszczy Teatr Małych Form, który funkcjonuje do chwili obecnej. Za całokształt działalności teatralnej otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Bydgoszczy.

Andrzej Zaniewski we wstępie do książki pisze: „Kluczową cechą riposty w naszej codzienności, wśród zdarzeń, sytuacji, momentów szczególnych jest szybkość i celność. Riposta to reakcja błyskawiczna. Nagła odpowiedź zaskakująca i celna. Myśl pojawiająca się jak światło w półmroku; ostre, porażające lub łagodne, sprzyjające dalszym rozmyślaniom. […] Cała twórczość poety – bo ripostę z poezją i liryką uważam za zaprzyjaźnione – służy przecież każdemu czytelnikowi, który nad nią się pochyli. Wszystkim zapracowanym, zakochanym, poszukującym szczęścia, a momentami bliskim nieszczęścia… Potrzebujemy nadziei, rewanżu, repliki, albo kpiny, satyry, uśmiechu, a zawsze akceptacji i przychylności”.

– Mamo, masz już kilka siwych włosów. Co jest przyczyną?

– Rodzice siwieją, jak ich dzieci nie słuchają.

– Teraz już wiem dlaczego babcia osiwiała.

– Jak ty możesz opowiadać, że jestem idiotą?

– Nie wiedziałam, że z tego robisz tajemnicę.

– Dziadku, co ludzie mieli przed wynalezieniem telewizji i Internetu?

– Święty spokój.

– Córeczko, kto się tak drze za tym oknem?

– Mamusiu, to twój cichy wielbiciel. [G. Misiewicz]

Wstęp wolny