Wystawa "Pejzaże Bałtyckie" Agata Jóźwiak
- 19⟶ DO 31.01listopada 2025 (środa)
Podany czas trwania wystawy nie uwzględnia dni wolnych oraz rzeczywistych godzin otwarcia. Przed wizytą w danym obiekcie prosimy o kontakt z organizatorem celem potwierdzenia dostępności ekspozycji.
Muzeum Ziemi ChełmińskiejChełmno, Rynek 28 - Ratusz
DOJAZD
UDOSTĘPNIJ
PRZYPOMNIJ Dyrektor
Muzeum Ziemi Chełmińskiej w Chełmnie
serdecznie zaprasza na wernisaż
"Pejzaże Bałtyckie" Agata Jóźwiak
19 listopada 2025 godz. 17.00
Sala Mieszczańska
AGATA JÓŹWIAK
______________________________________
W 2006 roku uzyskała dyplom z malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Stypendystka Narodowego Centrum Kultury w roku 2018, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku 2022 oraz Miasta Torunia w 2024 i 2025 roku. Zajmuje się malarstwem pejzażowym, w tym pokazywaniem miasta od strony jego walorów przyrodniczych. Od dekady tworzy pejzaże monochromatyczne techniką czarnego tuszu na papierze. Prowadziła warsztaty plastyczne między innymi na Podhalu w ramach ogólnopolskiego programu „Kultura – Interwencje” organizowanego przez Narodowe Centrum Kultury. Autorka albumu: W głąb krajobrazu. Pejzaże Karpat Polskich. Należy do grupy malarskiej Ścieżka Tuszu. Współpracowała z organizacjami ekologicznymi, m.in. z Fundacją Dziedzictwo Przyrodnicze oraz z Ogrodem Botanicznym Uniwersytetu Warszawskiego, wykorzystując swoje prace do działań służących ochronie przyrody. Poprzez tusz i pędzel propaguje wartości takie jak: uważność, szacunek do sztuki dawnej, harmonijna relacja z naturą. Publicystka i popularyzatorka wiedzy o malarstwie. Interesuje ją związek malarstwa z poezją. Obrazy malarki ilustrowały fragmenty dziennika japońskiego poety Matsuo Bashō w tłumaczeniu pani dr Agnieszki Żuławskiej-Umedy.
Od roku 2008 głównym tematem twórczości Agaty Jóźwiak jest krajobraz. Malowała w parkach narodowych Karpat, nad Bałtykiem, w Skandynawii. W bieżącym roku pracuje nad projektem obrazowania słońca i księżyca. Bada historię kosmologii oraz zależność przyrody od kosmosu. Prace swe wystawiała na wystawach indywidualnych, m.in.: w Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy, Galerii Antoniego Rząsy w Zakopanem, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie, w Starej Prochowni w Warszawie, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni. Wspólnie ze Ścieżką Tuszu obrazy prezentowała m.in.: w Galerii Sztuki Współczesnej we Włocławku, w Galerii Władysława Hasiora Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem, na Uniwersytecie Warszawskim (Pałac Kazimierzowski, Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego), podczas 72. Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach, a także w Tatrach: w schronisku górskim w Dolinie Roztoki oraz w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Prace w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Muzeum Tatrzańskim oraz w Muzeum Okręgowym w Sandomierzu. Strona internetowa: www.agatajozwiak.com
O wystawie
Choć zimne, a pogoda nad nim bywa nieprzewidywalna, Morze Bałtyckie przyciąga każdego roku bardzo wielu Polaków. Nasze wybrzeże posiada piękne plaże i przyrodę nadmorską, do tego jest blisko, znajomo i bezpiecznie. Rytualne wakacje nad morzem, wycieczki do Trójmiasta czy Kołobrzegu mają swoją długą tradycję. Bałtyk posiada bardzo ważne miejsce w naszej kulturze i historii. Warto zatem przypominać sobie jego różne oblicza, jak i odkrywać nowe. Może okazać się, że na znane z wakacji krajobrazy można spojrzeć trochę inaczej. Bałtyk zaprezentowany zostanie jako krajobraz zaskakujący i odbiegający od kolorowego świata widokówek, pamiątek, lodów i gofrów, wesołych miasteczek i tłumu plażowiczów.
Monochromatyczne pejzaże znad Bałtyku wykonane zostały tuszem dalekowschodnim na papierze w okresie 2019 - 2022 w różnych miejscach polskiego wybrzeża. Na wystawie odnajdą Państwo obrazy pochodzące z Półwyspu Helskiego, ze Słowińskiego Parku Narodowego, z Wyspy Wolin oraz z Gdyni, a konkretnie z obszaru Klifu Orłowskiego. Często nie uświadamiamy sobie jak zróżnicowane i ciekawe jest polskie Wybrzeże Bałtyckie, a jest tam bardzo wiele do odkrycia także pod względem przyrodniczym.
Na prezentowanych pejzażach w czerni i bieli Bałtyk staje się bohaterem kameralnych opowieści. Niczym na przedwojennej fotografii obrazy posiadają „efekt dawności”. Spokojne kompozycje po części wyglądają nostalgicznie, ale również skupiają na odradzającej się, tajemniczej naturze żywiołu, która nie należy do konkretnego okresu historycznego. W krajobrazie morskim istnieje coś na kształt pierwotności przestrzeni, jakby świat się dopiero kształtował. Stałość zmiany, w tym zmiany wiatru, falowania, formowania się brzegu - oto krajobraz morski.
Morze to linia horyzontu oddzielająca niebo od wody. To obszar poruszany energią prądów i fal. To różnorodne kolory wody. Morze i wiatr, morze i niebo, morze i ląd trwają w nieustannym ruchu. Linia brzegu to linia spotkania dwóch żywiołów natury.
Morze jest czymś innym dla człowieka, gdy służy jego wypoczynkowi. Przestaje być miejscem beztroski, gdy staje się miejscem pracy. Jednak wówczas, a dotyczy to niemałej grupy osób: rybaków, marynarzy, pracowników służb, naukowców można mówić o prawdziwej miłości do morza… Często najlepszymi znawcami morza są marynarze, to od nich można dowiedzieć się czym jest ten dziwny krajobraz pokrywający większą część świata.
A teraz dwa obrazy nadmorskie:
Na brzegu słychać szum. Jest zimno i głośno. Turyści pochowali się w restauracjach, domkach, barach, albo pojechali do miasta. Wiatr z północnych mórz nie daje za wygraną.
Czasami morze cichnie. Co się wówczas dzieje nad morzem, gdy staje się samemu naprzeciwko niego? Patrzy w hipnotyczną dal. A czym jest owa dal? Przyszłością, a może podróżą w przeszłość? Jest obietnicą dobrej przyszłości, symbolem spotkania z innymi ludźmi, kulturami? Czemu tak wielu ludzi patrzy w dal będąc nad morzem? Patrzenie w dal uspokaja.
Jeśli pejzaże przyczynią się do wyciszenia i odpoczynku Oglądającego, to bardzo dobrze. Gdy obrazy spowodują przywołanie miłych wspomnień, albo innych skojarzeń znad Bałtyku też będzie bardzo dobrze… Przyjemnego oglądania!
Źródło: Muzeum Ziemi Chełmińskiej
Muzeum Ziemi Chełmińskiej w Chełmnie
serdecznie zaprasza na wernisaż
"Pejzaże Bałtyckie" Agata Jóźwiak
19 listopada 2025 godz. 17.00
Sala Mieszczańska
AGATA JÓŹWIAK
______________________________________
W 2006 roku uzyskała dyplom z malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Stypendystka Narodowego Centrum Kultury w roku 2018, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku 2022 oraz Miasta Torunia w 2024 i 2025 roku. Zajmuje się malarstwem pejzażowym, w tym pokazywaniem miasta od strony jego walorów przyrodniczych. Od dekady tworzy pejzaże monochromatyczne techniką czarnego tuszu na papierze. Prowadziła warsztaty plastyczne między innymi na Podhalu w ramach ogólnopolskiego programu „Kultura – Interwencje” organizowanego przez Narodowe Centrum Kultury. Autorka albumu: W głąb krajobrazu. Pejzaże Karpat Polskich. Należy do grupy malarskiej Ścieżka Tuszu. Współpracowała z organizacjami ekologicznymi, m.in. z Fundacją Dziedzictwo Przyrodnicze oraz z Ogrodem Botanicznym Uniwersytetu Warszawskiego, wykorzystując swoje prace do działań służących ochronie przyrody. Poprzez tusz i pędzel propaguje wartości takie jak: uważność, szacunek do sztuki dawnej, harmonijna relacja z naturą. Publicystka i popularyzatorka wiedzy o malarstwie. Interesuje ją związek malarstwa z poezją. Obrazy malarki ilustrowały fragmenty dziennika japońskiego poety Matsuo Bashō w tłumaczeniu pani dr Agnieszki Żuławskiej-Umedy.
Od roku 2008 głównym tematem twórczości Agaty Jóźwiak jest krajobraz. Malowała w parkach narodowych Karpat, nad Bałtykiem, w Skandynawii. W bieżącym roku pracuje nad projektem obrazowania słońca i księżyca. Bada historię kosmologii oraz zależność przyrody od kosmosu. Prace swe wystawiała na wystawach indywidualnych, m.in.: w Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy, Galerii Antoniego Rząsy w Zakopanem, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie, w Starej Prochowni w Warszawie, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni. Wspólnie ze Ścieżką Tuszu obrazy prezentowała m.in.: w Galerii Sztuki Współczesnej we Włocławku, w Galerii Władysława Hasiora Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem, na Uniwersytecie Warszawskim (Pałac Kazimierzowski, Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego), podczas 72. Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach, a także w Tatrach: w schronisku górskim w Dolinie Roztoki oraz w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Prace w zbiorach: Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Azji i Pacyfiku, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Muzeum Tatrzańskim oraz w Muzeum Okręgowym w Sandomierzu. Strona internetowa: www.agatajozwiak.com
O wystawie
Choć zimne, a pogoda nad nim bywa nieprzewidywalna, Morze Bałtyckie przyciąga każdego roku bardzo wielu Polaków. Nasze wybrzeże posiada piękne plaże i przyrodę nadmorską, do tego jest blisko, znajomo i bezpiecznie. Rytualne wakacje nad morzem, wycieczki do Trójmiasta czy Kołobrzegu mają swoją długą tradycję. Bałtyk posiada bardzo ważne miejsce w naszej kulturze i historii. Warto zatem przypominać sobie jego różne oblicza, jak i odkrywać nowe. Może okazać się, że na znane z wakacji krajobrazy można spojrzeć trochę inaczej. Bałtyk zaprezentowany zostanie jako krajobraz zaskakujący i odbiegający od kolorowego świata widokówek, pamiątek, lodów i gofrów, wesołych miasteczek i tłumu plażowiczów.
Monochromatyczne pejzaże znad Bałtyku wykonane zostały tuszem dalekowschodnim na papierze w okresie 2019 - 2022 w różnych miejscach polskiego wybrzeża. Na wystawie odnajdą Państwo obrazy pochodzące z Półwyspu Helskiego, ze Słowińskiego Parku Narodowego, z Wyspy Wolin oraz z Gdyni, a konkretnie z obszaru Klifu Orłowskiego. Często nie uświadamiamy sobie jak zróżnicowane i ciekawe jest polskie Wybrzeże Bałtyckie, a jest tam bardzo wiele do odkrycia także pod względem przyrodniczym.
Na prezentowanych pejzażach w czerni i bieli Bałtyk staje się bohaterem kameralnych opowieści. Niczym na przedwojennej fotografii obrazy posiadają „efekt dawności”. Spokojne kompozycje po części wyglądają nostalgicznie, ale również skupiają na odradzającej się, tajemniczej naturze żywiołu, która nie należy do konkretnego okresu historycznego. W krajobrazie morskim istnieje coś na kształt pierwotności przestrzeni, jakby świat się dopiero kształtował. Stałość zmiany, w tym zmiany wiatru, falowania, formowania się brzegu - oto krajobraz morski.
Morze to linia horyzontu oddzielająca niebo od wody. To obszar poruszany energią prądów i fal. To różnorodne kolory wody. Morze i wiatr, morze i niebo, morze i ląd trwają w nieustannym ruchu. Linia brzegu to linia spotkania dwóch żywiołów natury.
Morze jest czymś innym dla człowieka, gdy służy jego wypoczynkowi. Przestaje być miejscem beztroski, gdy staje się miejscem pracy. Jednak wówczas, a dotyczy to niemałej grupy osób: rybaków, marynarzy, pracowników służb, naukowców można mówić o prawdziwej miłości do morza… Często najlepszymi znawcami morza są marynarze, to od nich można dowiedzieć się czym jest ten dziwny krajobraz pokrywający większą część świata.
A teraz dwa obrazy nadmorskie:
Na brzegu słychać szum. Jest zimno i głośno. Turyści pochowali się w restauracjach, domkach, barach, albo pojechali do miasta. Wiatr z północnych mórz nie daje za wygraną.
Czasami morze cichnie. Co się wówczas dzieje nad morzem, gdy staje się samemu naprzeciwko niego? Patrzy w hipnotyczną dal. A czym jest owa dal? Przyszłością, a może podróżą w przeszłość? Jest obietnicą dobrej przyszłości, symbolem spotkania z innymi ludźmi, kulturami? Czemu tak wielu ludzi patrzy w dal będąc nad morzem? Patrzenie w dal uspokaja.
Jeśli pejzaże przyczynią się do wyciszenia i odpoczynku Oglądającego, to bardzo dobrze. Gdy obrazy spowodują przywołanie miłych wspomnień, albo innych skojarzeń znad Bałtyku też będzie bardzo dobrze… Przyjemnego oglądania!
Źródło: Muzeum Ziemi Chełmińskiej