Wernisaż wystawy fotografii teatralnej Dariusza Gackowskiego
Wydarzenie w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Sytuacje/Relacje - program festiwalu.
Fotografia teatralna może wydawać się prosta, bo to przecież rejestracja tego, co wymyślił reżyser, scenarzysta, oświetlił oświetleniowiec a aktorzy zagrali. Dla mnie najważniejsze to wejść w spektakl. Być na próbach i - jak to się mówi - „poczuć krew, pot i łzy”. Zaprzyjaźnić się z przestrzenią, z oświetleniem. Poczuć klimat spektaklu. Wybrać, wyczuć
miejsce na widowni. Poczuć się wyróżnionym, że to właśnie mnie aktorzy zaufali. Chcę i mogę fotografować.
Potem spektakl. Jestem i fotografem, i widzem. Tak pracować, żeby
nie przeszkadzać. Być „niewidzialnym” i „niesłyszalnym”. Pokora i szacunek.
Być gotowy w każdej sekundzie przedstawienia. Zrobić odcisk. Wyrwać, wyciąć z całości ten moment, ten szczegół, to światło, tę twarz, ulotność ruchu, gestu. Wyjąć fragment z fragmentu. Uchwycić tę subtelność zawieszoną między dokumentem a ekspresją. Ulotność sytuacji. Ulotność relacji. I wybór, czy fotografie wykonać na długim czasie i trochę odrealnić, czy zatrzymać akcję w czasie. Nie powielać. Stworzyć spektakl. Mój spektakl.
Dariusz Gackowski
Fotograf i filmowiec. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Studiował na Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie. Absolwent Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii
Filmowej Andrzeja Wajdy w Warszawie. Współzałożyciel stowarzyszenia Koloroffon. Reportaż i dokument to główne dziedziny uprawianej fotografii. Od 2006 r realizuje również
filmy dokumentalne. Laureat licznych nagród i wyróżnień, m. in. nominacja do nagrody Kina Niezależnego OFFSKARY 2008r. Obecnie pracuje jako fotograf i filmowiec w Miejskim Centrum Kultury w Bydgoszczy.
Fotografia teatralna może wydawać się prosta, bo to przecież rejestracja tego, co wymyślił reżyser, scenarzysta, oświetlił oświetleniowiec a aktorzy zagrali. Dla mnie najważniejsze to wejść w spektakl. Być na próbach i - jak to się mówi - „poczuć krew, pot i łzy”. Zaprzyjaźnić się z przestrzenią, z oświetleniem. Poczuć klimat spektaklu. Wybrać, wyczuć
miejsce na widowni. Poczuć się wyróżnionym, że to właśnie mnie aktorzy zaufali. Chcę i mogę fotografować.
Potem spektakl. Jestem i fotografem, i widzem. Tak pracować, żeby
nie przeszkadzać. Być „niewidzialnym” i „niesłyszalnym”. Pokora i szacunek.
Być gotowy w każdej sekundzie przedstawienia. Zrobić odcisk. Wyrwać, wyciąć z całości ten moment, ten szczegół, to światło, tę twarz, ulotność ruchu, gestu. Wyjąć fragment z fragmentu. Uchwycić tę subtelność zawieszoną między dokumentem a ekspresją. Ulotność sytuacji. Ulotność relacji. I wybór, czy fotografie wykonać na długim czasie i trochę odrealnić, czy zatrzymać akcję w czasie. Nie powielać. Stworzyć spektakl. Mój spektakl.
Dariusz Gackowski
Fotograf i filmowiec. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Studiował na Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie. Absolwent Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii
Filmowej Andrzeja Wajdy w Warszawie. Współzałożyciel stowarzyszenia Koloroffon. Reportaż i dokument to główne dziedziny uprawianej fotografii. Od 2006 r realizuje również
filmy dokumentalne. Laureat licznych nagród i wyróżnień, m. in. nominacja do nagrody Kina Niezależnego OFFSKARY 2008r. Obecnie pracuje jako fotograf i filmowiec w Miejskim Centrum Kultury w Bydgoszczy.