Wernisaż malarstwa, rysunku, ceramiki i batiku Lidii Pogody
- Wydarzenie archiwalne: 06.11.2021
OKSiRŚwiecie, Wojska Polskiego 139
DOJAZD
UDOSTĘPNIJ Zapraszamy na wernisaż prac Lidii Pogody, który odbędzie się 6 listopada 2021 roku o godz. 18:00 w Galerii OKNO (ul. Wojska Polskiego 139). Wystawę można oglądać do 21 listopada.
Lidia Pogoda - świecianka, pedagożka, nauczycielka. Z zamiłowania ogrodniczka, florystka, miłośniczka sztuki i przyrody. 25 października minął rok od jej śmierci.
Po zakończeniu nauki podjęła pracę w ówczesnej Celulozie. W 1984 roku zmieniła pracę i pracowała jako nauczycielka nauczania wczesnoszkolnego, najpierw w Szkole Podstawowej w Czaplach, potem w S.P. nr 1 w Świeciu. W 2006 roku przeszła na emeryturę. To wtedy zdecydowała się na rozszerzenie swoich artystycznych zamiłowań.
Twórczość i cała spuścizna kulturalna pozostawiona przez pokolenia twórców, była dla niej solą, sensem i potrzebą, bez której nie wyobrażała sobie życia. Dlatego to na emeryturze postanowiła, że sama też będzie doskonaliła swoje umiejętności w szeroko rozumianej plastyce. To uczestnictwo w organizowanych przez Ośrodek Sportu i Rekreacji w Świeciu zajęciach, warsztatach i plenerach, umożliwiło jej dostrzeżenie i rozwinięcie swoich umiejętności plastycznych. Spojrzeć na świat oczami twórcy i zakosztować zabawy bycia nim. Liczne plenery malarskie, zajęcia z rysunku, grafiki, batiku oraz wspaniałe zajęcia ceramiczne dawały jej wiele radości, satysfakcji i czuło się, że wynika to z jej wewnętrznej potrzeby. W domu zorganizowała sobie pracownię plastyczną, w której spędzała dużo czasu, a w podczas choroby sztuka i łono natury były dla niej wytchnieniem i potężną dawką pozytywnej energii.
Przez ten krótki czas stworzyła coś, co zostanie pamiątką dla wszystkich, a szczególnie dla bliskich jej osób. To pamiątka, w której czuje się i widzi jej duszę i osobowość.
Źródło: Centrum Kultury w Świeciu / Kino Wrzos
Lidia Pogoda - świecianka, pedagożka, nauczycielka. Z zamiłowania ogrodniczka, florystka, miłośniczka sztuki i przyrody. 25 października minął rok od jej śmierci.
Po zakończeniu nauki podjęła pracę w ówczesnej Celulozie. W 1984 roku zmieniła pracę i pracowała jako nauczycielka nauczania wczesnoszkolnego, najpierw w Szkole Podstawowej w Czaplach, potem w S.P. nr 1 w Świeciu. W 2006 roku przeszła na emeryturę. To wtedy zdecydowała się na rozszerzenie swoich artystycznych zamiłowań.
Twórczość i cała spuścizna kulturalna pozostawiona przez pokolenia twórców, była dla niej solą, sensem i potrzebą, bez której nie wyobrażała sobie życia. Dlatego to na emeryturze postanowiła, że sama też będzie doskonaliła swoje umiejętności w szeroko rozumianej plastyce. To uczestnictwo w organizowanych przez Ośrodek Sportu i Rekreacji w Świeciu zajęciach, warsztatach i plenerach, umożliwiło jej dostrzeżenie i rozwinięcie swoich umiejętności plastycznych. Spojrzeć na świat oczami twórcy i zakosztować zabawy bycia nim. Liczne plenery malarskie, zajęcia z rysunku, grafiki, batiku oraz wspaniałe zajęcia ceramiczne dawały jej wiele radości, satysfakcji i czuło się, że wynika to z jej wewnętrznej potrzeby. W domu zorganizowała sobie pracownię plastyczną, w której spędzała dużo czasu, a w podczas choroby sztuka i łono natury były dla niej wytchnieniem i potężną dawką pozytywnej energii.
Przez ten krótki czas stworzyła coś, co zostanie pamiątką dla wszystkich, a szczególnie dla bliskich jej osób. To pamiątka, w której czuje się i widzi jej duszę i osobowość.
Źródło: Centrum Kultury w Świeciu / Kino Wrzos