Tytuł: Stranger Times: jeszcze dziwniejsze czasy. Warsztaty Teatralne
Wstęp wolny  /  Dla dzieci  /  Teatr / Kabaret

Tytuł: Stranger Times: jeszcze dziwniejsze czasy. Warsztaty Teatralne

  • Wydarzenie archiwalne: 28.08.2022
Miejsce:
Górsk
Zapraszamy młodzież w wieku od 12 do 19 lat do wzięcia udziału w warsztatach teatralnych "Lato w Teatrze Górsk 2022" Twoje dziecko interesuje się aktorstwem? Nie czekaj zgłoś je na warsztaty.
Warsztaty prowadzone będą przez aktorów toruńskiej sceny z Teatru im. Williama Horzycy.
Ilość miejsc jest ograniczona.
Zajęcia będą trwały: 16.08 - 20.08 w godz. 10.00 - 16.00 22.08 - 26.08 w godz. 10.00 - 16.00 27.08 - 28.08 w godz. 14.00 - 20.00
Aby wziąć udział należy: 1. Zapoznać się z regulaminem, który jest dostępny na https://gorsk.org.pl/.../2022/06/REGULAMIN_LWT2022.pdf 2. Do 22 lipca 2022 r. należy przesłać kwestionariusz osobowy do pobrania z https://gorsk.org.pl/.../kwestionariusz-LWT-2022-kopia... z pracą na temat "Opisz ze szczegółami swój najstraszniejszy lub najdziwniejszy sen" (1800 znaków) na adres e-mail: projekty.cem@wp.pl bądź dostarczenie do CEM. 3. Pozostało czekać na potwierdzenie zakwalifikowania się na warsztaty. 4. Do 30 lipca br. należy uiścić opłatę 250 zł Więcej informacji na www.gorsk.org.pl
Tytuł: Stranger Times: jeszcze dziwniejsze czasy. Warsztaty teatralne (dramaturgiczne, aktorskie, impostacyjne, muzyczne, choreograficzne i scenograficzne) dla młodzieży w wieku 12-19 lat zakończone pokazem spektaklu warsztatowego. Spotkanie na scenie i wspólna praca nad scenariuszem będzie także lekcją historii i poznaniem obyczajów epoki wybranej przez grupę prowadzących do teatralnego rekonesansu. Uczestnikom warsztatów proponujemy podróż w czasie do Polski lat osiemdziesiątych, biednego i upokorzonego kraju po stanie wojennym i na długo przed porozumieniami Okrągłego Stołu. Sprawdzimy, w jaki sposób młodzież i artyści myśleli o swojej przyszłości w roku 1986. Poznamy teatr, kino, modę, muzykę polską i światową z tamtego okresu. Wymyślimy fabułę i bohaterów, których przygody i rozterki najcelniej oddają ówczesną sytuację społeczną i obyczajową. Pojawią się bohaterowie inspirowani osobami, które wówczas nadawały ton w rzeczywistości, polityce i sztuce. Uczestnicy zagrają nastolatków z tamtego czasu i ich popkulturowych idoli. Chcemy, żeby zdarzenia z naszego spektaklu rozgrywały się na wiosnę, tuż przed i tuż po katastrofie w elektrowni atomowej w Czarnobylu. Trafimy do małej miejscowości w lasach otaczających Górsk. Jaka tajemnica kryje się w Borach Tucholskich, do których wybrali się na szkolną wycieczkę nasi bohaterowie. Dlaczego zniknęli wszyscy dorośli? Czym zajmuje się złowrogi Instytut usytuowany w strefie zamkniętej? Zainspirowani serialami Stranger Things i Dark przygotujemy trochę psychologiczny horror, trochę kryminał z piosenkami. W każdym razie będzie w nim tajemnica i niebezpieczeństwo, dużo przygód, ból dorastania i radioaktywna miłość. A nawet tajny rządowy projekt i potwór, który zagraża Polsce i światu. Wykorzystamy kostiumowe i scenograficzne magazyny Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu, odtworzymy klimat i kod wizualny Polski lat osiemdziesiątych. Rzecz jasna nie wystawimy scenariusza żadnego z 4 sezonów Stranger Things, bo Netflix zazdrośnie strzeże praw do fabuły i postaci, ale możemy napisać własną wersję opowieści inicjacyjnej. Serial przywrócił przecież powszechną modę na lata osiemdziesiąte, ciekawość realiów życia w egzotycznej z dzisiejszego punktu widzenia aczkolwiek całkiem nieodległej przeszłości. Polska lat 80 wydaje się nam dziś krajem egzotycznym i dziwacznym, pełnym absurdów i opresji, ale dla pokolenia dziadków i rodziców uczestników warsztatów jest nadal cudowną i niezwykłą epoką dorastania. Zadanie OBOWIĄZKOWE dla uczestników: opisz na 1800 znaków swój najdziwniejszy lub najstraszniejszy sen, oczywiście tylko taki, którym można się publicznie podzielić, wypowiedzieć go ze sceny. Najlepsze z nadesłanych prac zostaną włączone do scenariusza spektaklu jako monologi postaci. Tekst powinien zaczyna się od słów: „Miałem taki sen…” albo „Śniło mi się, że…” lub „W tym strasznym śnie byłam…” etc, etc. Nie wymyślajcie snów jak literatury, nie szukajcie w nich porządku i kolejności zdarzeń. Zapiszcie wyłącznie to, co pamiętacie, czego nie rozumiecie. Sny nie są logiczne, sny są porwane w strzępy, sny są ciągiem obrazów i sytuacji. I tylko wtedy można je zamienić w teatr…