PROGRAM NA II KWARTAŁ 2017

GALERIA SZTUKI WOZOWNIA W TORUNIU

PROGRAM NA II KWARTAŁ 2017

WYSTAWY

Do 02.04.2017:

Fale / wystawa pracowników Zakładu Plastyki Intermedialnej UMK

Michał Kokot  / Z obłokami grałem w karty

Ewa Kuryluk / Człekopejzaż

07.04 – 14.05.2017 / otwarcie wystawy: 07.04 (piątek), godz. 18.00 / wstęp wolny

kuratorka: Marta Smolińska

W Galerii Wozownia zostanie pokazany zespół wczesnych prac na papierze Ewy Kuryluk z lat 1959–1975. Wystawa ma charakter premierowy – wiele spośród dzieł będzie bowiem można zobaczyć po raz pierwszy w Polsce. Tytuł „Człekopejzaż” jest terminem, który Ewa Kuryluk zastosowała w relacji do swoich prac pod koniec roku 1967, próbując jak najcelniej określić ukazywaną przez siebie relację człowieka wtopionego w naturę.  O „Człekopejzażach” pisała, że powstały „z pragnienia odbudowania harmonii między człowiekiem i naturą przez jej uczłowieczenie – postawienie znaku równości między naturą a kształtami ludzkiego ciała”. Później artystka dodała: „Moją ikonografię marzeń, obsesji i koszmarów można rozpoznać najlepiej, przyglądając się uważnie czarno-białym pracom na papierze. Życie to teatr i cyrk, arabeska i makabreska. Łowimy na wędkę sny i komplementy, ulegamy akrobatyce zmysłów i hormonów (…)”. (Marta Smolińska)

Ewa Kuryluk – pionierka sztuki instalacji, malarka i pisarka. Dała się poznać dzięki pracom na papierze już w czasie studiów na warszawskiej ASP. Autobiograficzne litografie, akwaforty i linoryty, wykonane przez artystkę w eksperymentalnych technikach i małych nakładach znalazły się na przełomie lat 60. i 70. na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w USA, Anglii, Austrii, Francji i Polsce. Prace Ewy Kuryluk trafiły do słynnych zbiorów graficznych Biblioteki Narodowej w Paryżu i Albertiny w Wiedniu. W 1975 artystka zaczęła rysować fotorealistycznie, a w 1977 porzuciła papier, by rysować i malować na luźnych tkaninach.

Sarah Zacharek / Re:Discovery

07.04 – 28.05.2017 / otwarcie wystawy: 07.04 (piątek), godz. 18.00 / wstęp wolny

kuratorka: Joanna Gwiazda

Projekt Sarah Zacharek pt. „Re: Discovery” – prezentowany w przestrzeni tzw. archiwum Wozowni – gdyby rozpatrywać go jednowymiarowo, byłby multimedialną dokumentacją podróży odbytej przez artystkę. Jego wieloaspektowość staje się jednak czytelna, gdy poznajemy powody, jakie kierowały jej działaniami i cel, jaki chciała osiągnąć. Poprzez przemierzenie identycznej trasy, jaką 26 lat wcześniej przebył jej ojciec, pragnęła poczuć z nim więź. Jak zdradza sama artystka: „Poprzez obsesyjne studiowanie i badanie jego negatywów udało mi się opracować trasę, którą obrał poprzez Toruń (rodzinne miasto mojego dziadka). Spędziłam tam tydzień, próbując rozpracować i ułożyć w chronologiczne ciągi zdarzenia, pofragmentowane wspomnienia – zarówno własne, jak i pożyczone. Nie było to zadanie porównawcze, nie szukałam kontrastów – była to ta sama podróż, która pozwoliła mi stanąć w tym samym miejscu, w którym wcześniej stał ojciec. Moim celem było skierowanie obiektywu aparatu, w taki sposób, by poszczególne ujęcia i kadry układały się w taki sposób, jak widział je on”.

Sarah Zacharek (ur. 1986)  – brytyjska artystka, absolwentka Uniwersytetu w Wolverhampton na kierunku fotografia, który ukończyła w 2015 r. z wyróżnieniem. W swojej praktyce twórczej skupia się na własnych doświadczeniach (zwykle podróżniczych), które utrwala, zapisuje i przetwarza, wykorzystując fotografię, wideo, audio. Inspiracją dla artystki jest samo pojęcie podróży. Obecnie Sarah Zacharek pracuje na Uniwersytecie w Wolverhampton, gdzie wykłada fotografię. Projekt „Re: Discovery” został pokazany na indywidualnych wystawach w galerii Asylum w Wolverhampton i The Works w Birmingham.

Izabela Żółcińska / Skóra. Obiekty, teksty.

28.04 – 28.05.2017/ otwarcie wystawy: 28.04 (piątek), godz. 18.00 / wstęp wolny

kuratorka: Lena Wicherkiewicz

„Skóra. Obiekty, teksty” to dwugłosowa opowieść o skórze, prowadzona językiem osobistych metafor, ujawniająca się poprzez instalacje i słowa. Wystawa jest interdyscyplinarną rozmową artystki Izabeli Żółcińskiej i piszącej o sztuce Leny Wicherkiewicz, rozpostartą pomiędzy obrazem a skórą.

Obszar definiowany przez Izabelę Żółcińską wyznaczają trzy instalacje: „Kombinezon ochrony indywidualnej Ebola”, „Powłoka wspólna” oraz „Sowy w mchu”. Pierwsza z nich jest metaforą gwałtownego ujawniania bezbronności skóry (naszego ciała, życia) ukazaną wobec medyczno-sterylnych zabiegów. „Powłoka wspólna” odwołuje się do „wspólnoty skóry”, więzi rodzinnych, jest cyklem audio-taktylnych, usznych autoportretów. Ostatnia z realizacji, „Sowy w mchu”, dotyczy tropu skórnej afirmacji odrębności i tożsamości, prawa (i obowiązku) ustalania granic cielesnych i psychicznych oraz towarzyszącego mu prawa do niezgody. Z kolei skórna narracja Leny Wicherkiewicz zamyka się introwertycznie. Ciasno przylegający do skóry włóczkowy kokon mówi o potrzebie uszczelnienia skórnej granicy, zaś pokrywające ściany galerii teksty to osobisty, podskórnie pulsujący dialog.

Izabela Żółcińska (ur. 1975) – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Uzyskała dyplomy z zakresu malarstwa sztalugowego oraz edukacji artystycznej. Obszary działalności artystki to pogranicza mediów – malarstwa, instalacji, działań w przestrzeni publicznej. Wystawiała swoje prace artystyczne m.in. w Oslo, Toruniu, Warszawie, Poznaniu, Radomiu, Knoxville, Berlinie. Laureatka Nagroda EXIT 2010.

Lena Wicherkiewicz (ur. 1975) – krytyczka sztuki, autorka tekstów do katalogów wystaw. Współpracuje na stałe z pismami artystycznymi „Format” i Kwartalnik Rzeźby Polskiej „Orońsko”. Wspólnie z Clotilde Simonis-Gorską prowadzi Flying Gallery Foundation. W 2013 r., w ramach stypendium MKiDN, zrealizowała projekt „Cielesne kontinuum” (wystawy w galeriach 13 muz w Szczecinie i Wozowni w Toruniu). Kuratorka wystawy głównej Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Wizualnych inSPIRACJE w Szczecinie („Oksydan. Po płynno-empatycznej stronie życia”, 2016).

Justyna Olszewska / Części pierwsze

26.05 – 18.06.2017 / otwarcie wystawy: 26.05 (piątek), godz. 18.00 / wstęp wolny

Zrealizowana w ubiegłym roku w Wozowni prezentacja Justyny Olszewskiej pt.  „Autotomia”  była zapowiedzią większego cyklu, którego odsłonę stanowi wystawa pt. „Części pierwsze”. Tegoroczna prezentacja jest kontynuacją dotychczas poruszanych przez autorkę tematów, związanych z cielesnością, a przede wszystkim ze skórą, którą artystka porównuje do mapy ludzkich doświadczeń. Jak mówi sama Olszewska: „Projekt zgłębia zagadnienia związane z tożsamością i miejscem człowieka, jego relacjami z innym człowiekiem, z przestrzenią i z przedmiotami. Po raz kolejny poruszę wątek związany ze skórą – granicą między naszym wnętrzem a zewnętrznym  światem. Tym razem jednak skupię się na tym, co dzieje się na styku tych dwóch sfer”.

Justyna Olszewska (ur. 1990) – dyplom magisterski uzyskała na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Jest asystentką w II Interdyscyplinarnej Pracowni Rysunku na Wydziale Edukacji Artystycznej UAP. Obszary jej działalności obejmują videoart, performance, instalacje oraz rzeźbę.  W swoich pracach często eksperymentuje  ze swoim ciałem, które traktuje jako materiał twórczy. Laureatka m.in. Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2013), Stypendium Artystycznego Miasta Poznania (2015).

Wyspy i atole. Mapowanie wyobraźni

02.06 – 23.07.2017 / otwarcie wystawy: 02.06 (piątek), godz. 18.00 / wstęp wolny

kuratorka: Marta Smolińska

artyści: Andrzej Bednarczyk,  Krzysztof Gliszczyński, Valeria Ianiczek, Celina Kanunnikava, Anna Róża Kołacka, Ireneusz Kopacz, Ewa Kulesza, Agnieszka Kurant, Krzysztof Mętel, Sophia Pompéry, Sonia Rammer, Gauri Sharma, Andrzej Szewczyk, Małgorzata Szymankiewicz, Filip Wierzbicki-Nowak

Obrazy, obiekty i instalacje, prezentowane w ramach grupowej międzynarodowej wystawy „Wyspy i atole: mapowanie wyobraźni”, zabierają nas w wirtualną podróż w nieznane. Odnoszą się zarówno do pamięci kulturowej, jak i indywidualnej. Z jednej strony przypominają bowiem o legendarnych Atlantydzie i Lemurii, z drugiej zaś dotykają osobistych, subiektywnych wspomnień każdego z nas. Kolonizują naszą imaginację, mimo że są z gruntu antykolonialne – nie służą wszak zdobywcom nowych lądów, lecz jawią się jako widmowe i fantomowe fenomeny, które mogą istnieć wszędzie i nigdzie zarazem. Nawet jeśli punktem wyjścia jest mapa konkretnego terytorium, w prezentowanych pracach artystek i artystów owe miejsca odrealniają się, stając się ulotne, nieuchwytne, niezlokalizowane… Patrząc na nie i podążając za opływowymi konturami wysp i atoli, udajemy się w drogę, a – jak podkreślał Michel Houellebecq – mapa jest bardziej interesująca od terytorium. Pisał, że na mapie całość sprawia „wrażenie spokoju, równowagi, niemal abstrakcji”. Tę intuicję pisarza zdają się wizualizować artystki i artyści, dla których mapy (nie)istniejących w rzeczywistości terenów, wysp, atoli, rozlewisk… stały się punktem wyjścia do kreowania indywidualnych, wizualnie uwodzicielskich światów. W wielu realizacjach poszczególne narysy wysp i siatki kartograficzne nakładają się na siebie warstwami, mapując czas i „zapisując” jego upływ niczym geologiczne warstwy. Procesowi mapowania zdecydowanie bardziej podlega wyobraźnia i pamięć niż terytorium. (Marta Smolińska)

Marina Burani, Massimo Lagrotteria, Andrea Vettori / Elogio della pittura / Pochwała malarstwa

23.06 – 23.07.2017 / otwarcie wystawy: 23.06 (piątek), godz. 18.00 / wstęp wolny

kurator: Rafał Boettner-Łubowski

Wystawa pt. „Elogio della pittura” ma na celu zaprezentowanie twórczości trójki włoskich artystów, związanych z parmeńskim środowiskiem artystycznym, w którym bardzo istotną rolę ogrywa szacunek do tradycyjnego pikturalnego warsztatu malarskiego. Zaproszeni do udziału w wystawie artyści zafascynowani są możliwościami malarstwa, dotykając jednocześnie ważnych dla siebie problemów. Wystawa „Elogio della pittura” konfrontuje fascynacje potencjałem malarstwa, jakie przejawiają Andrea Vettori i Marina Burani, z propozycjami młodszego twórcy, Massimo Lagrotterii, który tworzy zaskakujące obrazy figuratywne, akcentujące elementy nieradykalnej ekspresji, swobody oraz specyficznie pojmowanego malarskiego non finito. Wystawa „Elogio della pittura” ma pokazywać pewien fragment twórczych fascynacji malarzy włoskich polskim odbiorcom sztuki, nie narzucając jednocześnie jakichkolwiek ideologicznych kanonów czy dogmatów myślenia o współczesnym świecie i sztuce. (Rafał Boettner-Łubowski)

Rafał Boettner-Łubowski (ur. 1974) – rzeźbiarz i artysta sztuk wizualnych. Zajmuje się również działalnością z dziedziny teorii, krytyki i promocji sztuki. Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Obecnie pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Wydziale Edukacji Artystycznej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu jako kierownik Pracowni Otwartych Interpretacji Sztuki. Tworzy instalacje, obiekty i kompozycje rzeźbiarskie, podejmujące relacje dialogiczne i polemiczne z istniejącymi już dziełami, postawami i poetykami twórczymi. Autor ponad stu tekstów z dziedziny teorii, krytyki i promocji sztuki.

WYKŁADY / SPOTKANIA / INNE IMPREZY

/ 12.04 (środa), godz. 10.00–20.00 / obowiązują zapisy

Warsztaty introligatorskie z Michałem Chojeckim z Oficyny Peryferie

/ 22.04 (sobota), godz. 12.00 / wstęp wolny

Dzień Wolnej Sztuki

/ 21–23.04 (piątek–niedziela) / wstęp wolny

Toruń za pół ceny

/ 27.04 (czwartek), godz. 16.00–20.00 / wstęp wolny

KSIĄŻKA DO ZROBIENIA – autorsko, typograficznie, poligraficznie

Galeria Wozownia wspólnie z Arctic Paper Polska, D2D.pl oraz Wydawnictwem Dwie Siostry zaprasza na otwarte wykłady poświęcone tworzeniu książki od koncepcji po formę.

– Michał Büthner-Zawadzki: „Jak ustrzec się błędów przy produkcji książki. Tips & hints”

– Aleksandra Cieślak: „To, co jest, ma takie samo znaczenie, jak to, czego nie ma. Człowiek w przestrzeni książki. Odczuwanie w projektowaniu. O tworzeniu autorskiej książki ilustrowanej”

– Robert Oleś: „Książka do zrobienia z mojego punktu widzenia. Opowieść o siłach i zamiarach”

/ 11–12.05 (czwartek–piątek), godz. 10.00–17.00 / wstęp wolny

(Nie)chciana tożsamość – II interdyscyplinarna konferencja naukowa

Zapraszamy do udziału w interdyscyplinarnej konferencji naukowej „(Nie)chciana tożsamość”, współorganizowanej przez Katedrę Historii Sztuki i Kultury WNH UMK oraz Międzywydziałowy Instytut Nauk o Sztuce Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.

/ 15.05. (poniedziałek), godz. 17.00 / wstęp wolny

MOOMOO Architects – wykład Jakuba Majewskiego i Łukasza Pastuszka w ramach cyklu „Architektura w Wozowni”

MOOMOO Architects to pracownia architektoniczna założona w 2008 r. przez absolwentów Wydziału Architektury Politechniki Łódzkiej. W swoich projektach bardzo często odnoszą się do architektury japońskiej, której cechą jest to, że zawsze stanowi ona wynik jakiejś idei. W MOOMOO Architecs każde projektowane wnętrze, dom czy budynek użyteczności publicznej muszą mieć jasny punkt odniesienia. Ich projekty są szczególne, ponieważ nie powstają z inspiracji architekturą, a np. tkaninami. W 2009 r. MOOMOO Architecs została uznana przez brytyjski „Wallpaper Magazine” za jedną z 30 najlepiej zapowiadających się pracowni architektonicznych na świecie.

/ 20.05 (sobota) / wstęp wolny

Noc Muzeów w Wozowni

stanowiska warsztatowe dla dzieci, oprowadzanie po wystawach

/ 30.05. (wtorek), godz. 18.00 / wstęp wolny

O liternictwie w polskiej ilustracji – wykład Beaty Kurek (LoveLetters Studio) w ramach cyklu „Projekt dla…”

W czasie wykładu Beata Kurek opowie o tym, jak wygląda typografia kreślona przez mistrzów polskiej ilustracji, a także współczesnych twórców. Zajmie się także omówieniem problemu projektowania liternictwa w taki sposób, by pomagało ono budować obrazkową opowieść.

Beata Kurek (1990) – doktorantka Wydziału Grafiki i Komunikacji Wizualnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu i tutor Krakowskiej Szkoły Kaligrafii. Jako LoveLetters Studio zajmuje się projektowaniem typografii i liternictwa dedykowanego. Pracowała w zespołach projektów Warszawskie Kroje, Bękart oraz Element Talks.

/ 10.06 (sobota) / wkrótce informacje o godzinie i zapisach

Projektowanie liternictwa do ilustracji – warsztaty z Beatą Kurek z LoveLetters Studio

Podczas warsztatów przyjrzymy się kaligrafii i liternictwu projektowanym przez polskich ilustratorów. Następnie z wykorzystaniem pisma narzędziowego – stalówkami, pędzelkiem, tuszem i ołówkiem – zaprojektujemy własne kompozycje liternicze w taki sposób, by charakterem odpowiadały wybranej opowieści lub szły w parze ze stylem ilustracji. Warsztaty będą poprowadzone w taki sposób, by mogły wziąć w nich udział zarówno osoby stawiające w typografii pierwsze kroki, jak i te na poziomie zaawansowanym.

/ 24.06 (sobota) / wkrótce informacje o godzinie i zapisach

Roślinne wyspy – warsztaty tworzenia kokedamy z pracownią Kwiatostany

OPROWADZANIA PO AKTUALNYCH WYSTAWACH:

/ 07.04 (piątek), godz. 18.45 / wstęp wolny

Oprowadzanie kuratorskie po wystawie Ewy Kuryluk „Człekopejzaż” oraz spotkanie z artystką

Wydarzenie odbędzie się bezpośrednio po wernisażu, który rozpoczyna się o godz. 18.00.

/ 7.05 (niedziela), godz. 12.00 / wstęp wolny

/ 11.06 (niedziela), godz.12.00 / wstęp wolny

WARSZTATY „SZTUKA PROSTOTY SZUKA”

Grupy zorganizowane zapraszamy do udziału w warsztatach z cyklu ”Sztuka prostoty szuka”. Wszystkie zajęcia odbywają się w przestrzeni galerii Wozownia i swoją tematyką nawiązują do aktualnych wystaw. Prosimy o wcześniejsze zgłoszenie chęci udziału w zajęciach pod numer tel. 56 622 63 39 (kontakt: Natalia Cieślak, Kazimierz Napiórkowski). Liczba miejsc jest ograniczona! Wstęp na podstawie biletu do galerii – ulgowy 3 zł, grupowy 15 zł. Cykl ”Sztuka prostoty szuka” zrealizowano we współpracy z Gminą Miasta Toruń.