![FPP: [Bez]kres gniewnych komentarzy](/wp-content/uploads/2025/10/FPP-2025-2.jpg)
FPP: [Bez]kres gniewnych komentarzy
X
Sprawdzam dostępność biletów...
Pokaz szkicu odbędzie sie w Klubie Eljazz, ul Kręta 3.
Pierwszego dnia listopada 2024 roku zawaliła się betonowa wiata dworca kolejowego w Nowym Sadzie w Serbii, zabijając 16 osób. Był to początek czegoś, czego nikt się nie spodziewał. Buntu.
Sztuka „[Bez]kres gniewnych komentarzy” to rekonstrukcja sekcji komentarzy pod wciąż zmieniającym się artykułem informacyjnym dotyczącym tego wydarzenia. Historia rozwija się wyłącznie poprzez wypowiedzi anonimowych komentatorów, odsłaniając nie tylko to, jak postrzegają oni wiadomości, lecz także realia ich codziennego życia: przemoc, ucisk, korupcję.
Ponieważ polityka stała się teatrem absurdu – zarówno w swoich formach, jak i w osobach, które ją reprezentują – klasyczna satyra po prostu już nie wystarcza. Wiedząc, z czym mamy do czynienia, potrzebujemy nowych form, choćby po to, by poprzez nieustanne eksperymenty (jeśli nie przez systematyczną praktykę) natrafić na coś, co rzeczywiście może przynieść zmianę.
Sztuka „[Bez]kres gniewnych komentarzy” jest – a przynajmniej intencją było, aby była – próbą odpowiedzi na nasze wezwania do działania: na język, którego używamy, na formy ekspresji w tekstach dramatycznych, na pozycję pracowników teatru oraz znaczenie teatru w tym społeczeństwie. W obecnym kształcie autor widzi bowiem większość teatru jako kolejną sekcję komentarzy. Lecz gdy opadnie kurtyna, znajdziemy się na ulicach.
Źródło: Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy
Pierwszego dnia listopada 2024 roku zawaliła się betonowa wiata dworca kolejowego w Nowym Sadzie w Serbii, zabijając 16 osób. Był to początek czegoś, czego nikt się nie spodziewał. Buntu.
Sztuka „[Bez]kres gniewnych komentarzy” to rekonstrukcja sekcji komentarzy pod wciąż zmieniającym się artykułem informacyjnym dotyczącym tego wydarzenia. Historia rozwija się wyłącznie poprzez wypowiedzi anonimowych komentatorów, odsłaniając nie tylko to, jak postrzegają oni wiadomości, lecz także realia ich codziennego życia: przemoc, ucisk, korupcję.
Ponieważ polityka stała się teatrem absurdu – zarówno w swoich formach, jak i w osobach, które ją reprezentują – klasyczna satyra po prostu już nie wystarcza. Wiedząc, z czym mamy do czynienia, potrzebujemy nowych form, choćby po to, by poprzez nieustanne eksperymenty (jeśli nie przez systematyczną praktykę) natrafić na coś, co rzeczywiście może przynieść zmianę.
Sztuka „[Bez]kres gniewnych komentarzy” jest – a przynajmniej intencją było, aby była – próbą odpowiedzi na nasze wezwania do działania: na język, którego używamy, na formy ekspresji w tekstach dramatycznych, na pozycję pracowników teatru oraz znaczenie teatru w tym społeczeństwie. W obecnym kształcie autor widzi bowiem większość teatru jako kolejną sekcję komentarzy. Lecz gdy opadnie kurtyna, znajdziemy się na ulicach.
Źródło: Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy