DRAPANDO, CZYLI ATAK ZAMSZAŁEGO STARUCHA (dla grup zorganizowanych)
Dzieciństwo powinno być czasem beztroski, miłości i poznawania świata. Jednak co zrobić, gdy w to dzieciństwo wkrada się paskudna choroba, która każdego dnia tę beztroskę psuje? Jak ocalić szczęśliwe dzieciństwo?
9-letnia Katie choruje na atopowe zapalenie skóry. To paskudztwo, zwane w skrócie AZS-em, każe jej się drapać do krwi. Lekarze przepisują różne maści, których stosowanie… również sprawia ból. Rodzice próbują pocieszyć swoją córkę i zaczynają wymyślać historie, w których maści i lekarstwa zamieniają się w superbohaterów. Na szczęście superbohaterowie zaczynają przejmować kontrolę nad sytuacją…
„Drapando” to spektakl śmieszny i smutny zarazem, szalony i wzruszający. Sztuka ta w 2020 r. zdobyła I Nagrodę na 31. Konkursie na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży, zorganizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. W uzasadnieniu jurorzy napisali m.in.: „Kiedy poczujecie się zrezygnowani i bezsilni wobec niekończących się mniejszych i większych problemów, zalecamy cudowne lekarstwo: lekturę tekstu ‚Drapando, czyli Atak Zamszałego Starucha’. Wzmocni nieuleganie niepokojom i bezradności. I miłość”.
REALIZATORZY
Reżyser: TOMASZ VALLDAL CZARNECKI
Scenografia, kostiumy: KALINA KONIECZNY
Muzyka: IGNACY WIŚNIEWSKI
Choreografia: MICHAŁ CYRAN
Scenariusz: SZYMON JACHIMEK
Źródło: Teatr Kameralny w Bydgoszczy
9-letnia Katie choruje na atopowe zapalenie skóry. To paskudztwo, zwane w skrócie AZS-em, każe jej się drapać do krwi. Lekarze przepisują różne maści, których stosowanie… również sprawia ból. Rodzice próbują pocieszyć swoją córkę i zaczynają wymyślać historie, w których maści i lekarstwa zamieniają się w superbohaterów. Na szczęście superbohaterowie zaczynają przejmować kontrolę nad sytuacją…
„Drapando” to spektakl śmieszny i smutny zarazem, szalony i wzruszający. Sztuka ta w 2020 r. zdobyła I Nagrodę na 31. Konkursie na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży, zorganizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. W uzasadnieniu jurorzy napisali m.in.: „Kiedy poczujecie się zrezygnowani i bezsilni wobec niekończących się mniejszych i większych problemów, zalecamy cudowne lekarstwo: lekturę tekstu ‚Drapando, czyli Atak Zamszałego Starucha’. Wzmocni nieuleganie niepokojom i bezradności. I miłość”.
REALIZATORZY
Reżyser: TOMASZ VALLDAL CZARNECKI
Scenografia, kostiumy: KALINA KONIECZNY
Muzyka: IGNACY WIŚNIEWSKI
Choreografia: MICHAŁ CYRAN
Scenariusz: SZYMON JACHIMEK
Źródło: Teatr Kameralny w Bydgoszczy