CZYTAJMY SIĘ!: Tamara Łempicka – siostra wulkanu na kartach powieści Grzegorza Musiała

Prowadzenie: Urszula Guźlecka

W wigilię 125. urodzin Tamary Łempickiej (1898–1980) słynnej malarki epoki art déco, zapraszamy na spotkanie z Grzegorzem Musiałem autorem książek Ja, Tamara. Powieść o Tamarze Łempickiej (2020) oraz Tamara, siostra wulkanu (2022).

Grzegorz Musiał, ur. 1952 w Bydgoszczy poeta, autor powieści, tłumacz współczesnych poetów amerykańskich. Członek PEN-Clubu, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Dwukrotny stypendysta International Writing Program oraz Fundacji Fulbrighta w USA. Laureat nagród literackich m.in. im. Stanisława Piętaka, Stanisława Wyspiańskiego, Kościelskich. Jego utwory tłumaczono m.in. na j. angielski, niemiecki, francuski, rosyjski, rumuński, czeski. Mieszka w Bydgoszczy.

„Niezwykle ciekawa, wręcz fascynująca powieść, którą czyta się jednym tchem”.

prof. Jerzy Jarzębski, Kraków

 „W powieści Ja, Tamara Grzegorz Musiał z sukcesem tworzy własny portret Łempickiej. Opowiada [ona] własną wersję swojego życia, do 1939 roku [...]. Jej siła promieniuje, staje się wzorcem, trochę niepokojącym, jak modliszka”.

Leszek Bugajski, „Wprost”

 „Znakomita powieść [...]. Wiarygodność przedstawianych scen, konfliktów, a także całego skomplikowanego tła tamtych czasów pogłębia sugestywna, zwięzła narracja. Na tym polega moc tej prozy. Od tej księgi nie można się oderwać”.

prof. Piotr Müldner-Nieckowski, Forum Akademickie, Warszawa

 „Powieść Grzegorza Musiała, znakomita, rewelacyjna, którą trzeba sobie dawkować, by swym bogactwem nie uderzyła do głowy i nie zwaliła z nóg, jest nie tylko powieścią o fenomenie Tamary Łempickiej, o jej pasji życia, ekstazie i udręce. To także portret czasu i sąd nad minionym stuleciem. To także powieść o sztuce w ogóle, mocna, niepokojąca, jedyna w swoim rodzaju [...] jedna z bezsprzecznie najwybitniejszych powieści polskich ostatnich lat”.

Krzysztof Ćwikliński, „Twórczość” 

„Kontynuacja powieści Grzegorza Musiała Ja, Tamara porywa czytelnika swoim rozmachem, szaleńczą fabułą z wciąż zmieniającym się tłem, w którym do perfekcji doprowadzony jest każdy, najmniejszy nawet detal. I tak jak malarstwo autorki Portretu Marjorie Ferry jest wizytówką sztuki art déco, tak ta biograficzna powieść pokazuje, czym może być literatura współczesna. Obie – że odwołam się do cytatu z książki – bez najlepszych materiałów nie mają sensu. Tu zaś zastosowany został tylko »marmur, mahoń, alabaster«”.

Krzysztof Masłoń 

WSTĘP WOLNY