Bogactwa przebrane (9): „Bílá Voda"

Wieś Bílá Voda była na przestrzeni lat świetnym miejscem odosobnienia. „Wariatkowo”, o którym z nonszalancją pisze w „Bílej Vodzie” Kateřina Tučkova, powstało tu w latach 50. ubiegłego stulecia, w budynku pałacu, wybudowanego pod koniec XVII wieku, stanowiącego dawniej siedzibę kolejnych właścicieli ziemskich, w tym – Marianny Orańskiej, którą bardziej kojarzy się dziś z Kamieńcem Ząbkowickim, jako że tam kazała zbudować swój słynny pałac. Ale i w Bílej Vodzie pozostawiła królewna swój niezatarty ślad. Placówka, nastawiona głównie na leczenie alkoholizmu, funkcjonuje tutaj do dziś pod nazwą Szpital psychiatryczny Marianny Orańskiej Bílá Voda.

Od września 1950 roku w zniszczonym klasztorze pijarów w Bílej Vodzie internowano zaś zakonnice z rozwiązanych czechosłowackich zgromadzeń. Skoncentrowano tutaj, w fatalnych warunkach bytowych, siostry zakonne z 15 różnych klasztorów. Ogółem był to najliczniejszy obóz pracy dla sióstr zakonnych w całej Czechosłowacji. Po upadku komunizmu większość pozostałych przy życiu kobiet opuściła wieś. Część z nich jednak pozostała. I właśnie historia internowań w Bílej Vodzie – oraz dalszych losów zakonnych siostrzyczek – jest głównym tematem najnowszej powieści historycznej Kateřiny Tučkovej (wcześniej otrzymaliśmy od niej historyczne: „Wypędzenie Gerty Schnirch” oraz „Boginie z Žítkovej”). A odsłania tę historię przed nami niejaka Lena Lagnerová, która sama ma powód, by uciec na ów koniec świata…

Więcej o „Bílej Vodzie” Kateřiny Tučkovej opowie Emilia Walczak w kolejnym odcinku swojego podkastu literackiego „Bogactwa przebrane”.

Włączcie radiokultura.pl we wtorek 4 lutego o godzinie 20.00!