Agata Burnat: "Autodafe"

27.10-05.11.2023

otwarcie wystawy: 27.10 (piątek), 18.00 / wstęp wolny

kurator: Remigiusz Boruszewski

koordynacja: Joanna Gwiazda

Twórczość Agaty Burnat prezentowana na wystawie Autodafe skupia się na wizerunkach kobiet. Kobiet, ponieważ mimo ich bliźniaczego podobieństwa do autorki, jej obrazy nie są autoportretami. Żeńskie postacie funkcjonują na nich symbolicznie. Mogą oznaczać chaos, piękno czy antropomorficzne ognisko wspomnień, doświadczeń, snów i emocji. Artystka, nie chcąc tworzyć własnych alegorii, wzbrania się przed dekodowaniem symboliki zawartej w jej twórczości, a także pozostawia ją nieodgadnioną jako pole dla wyobraźni i wrażliwości odbiorców. Zatem koty czy ludzkie szkielety goszczące na obrazach Burnat mogą przywoływać kulturę starożytnego Egiptu, motyw vanitas vanitatum, czarownice, rysunki Louisa Waina bądź internetowe memy. Niektórzy chcą tylko patrzeć jak świat płonie, natomiast Agata, której nazwisko składa się między innymi ze słowa burn (pl. płonąć), zestawia ściany ognia z chłodem wyrazu melancholijnych twarzy. Twórczość artystki unaocznia kontrasty nie tylko metaforyczne, ale także czysto formalne. Kontur, intensyfikacja barwnych plam i odejście od trójwymiarowości na rzecz obrazowania niemimetycznego składają się na bliską postimpresjonizmowi formę, a przedstawienie symbolicznych elementów współczesnego świata buduje emocjonalną, groteskową, ale uniwersalną narrację.

Zaproponowany przez artystkę tytuł, podobnie jak jej twórczość, nie jest jednoznaczny. Autodafe oznaczało jawną deklarację przyjęcia lub odrzucenia religii katolickiej w procesie inkwizycyjnym. Publiczne wyznanie swojej wiary lub jej braku nie wydaje się wcale takie odległe od publicznej ekspozycji swojej sztuki – tym bardziej mając na uwadze obecne w pracach Burnat symbole religijne, ogień, dyskretny autobiografizm oraz inne znaczenie słowa zawartego w tytule: samospalenie.

Jak przed inkwizycją odpowiedziałaby Agata Burnat?

Remigiusz Boruszewski

Agata Burnat – ur. 1998 r. w Szczecinie, malarka, graficzka, rzeźbiarka. Tworzy od piątego roku życia, inspirują ją kobiety, koty, poezja oraz własne wspomnienia i sny, a jej sztuka to melancholia przypudrowana groteską i żywymi kolorami. Otrzymała dyplom z wyróżnieniem Liceum Plastycznego im. Constantina Brancusiego w Szczecinie (2018 r.), studiuje na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na kierunku Grafika. Uczestniczyła w wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą.

@agata_burnat.art

Remigiusz Boruszewski – ur. 2000 r. w Bydgoszczy, artysta wizualny, kurator sztuki, absolwent kierunku Sztuka Mediów i Edukacja Wizualna Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, student kierunku Kuratorstwo i Teorie Sztuki Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Współpracuje z NGO zajmującymi się sztuką oraz realizuje własne niezależne projekty artystyczne i kuratorskie. W kręgu jego szczególnych zainteresowań znajdują się wystawiennictwo, animacja, gry cyfrowe i fotografia.

@remygiusz

Agata Burnat i Remigiusz Boruszewski są laureatami nagrody dla najlepiej współpracującego duetu artystka-teoretyk, podczas konkursu „Krytyka i Sztuka 2023”.

„Krytyka i Sztuka 2023” jest kontynuacją idei wystaw–konkursów „Artysta vs Kurator”, które odbywały się w Galerii Forum UMK w latach 2017–2019. Ich organizatorem jest Koło Naukowe Studentów Krytyki Artystycznej WSzP UMK. Wystawa stanowi platformę spotkań studentów Wydziału Sztuk Pięknych UMK. Podstawowym założeniem „Krytyki i Sztuki” jest stworzenie przestrzeni dialogu pomiędzy artystami i teoretykami. To próba nawiązania współpracy między nimi, czego efektem jest wystawa prac wraz z przygotowanymi przez teoretyków tekstami krytycznymi. Spotkania i dyskusja nad powstałymi pracami są procesem, a jednocześnie celem, punktem kulminacyjnym współpracy oraz stanowią materiał do dalszej analizy tychże relacji. Konkurs przeprowadzony w ramach „Krytyki i Sztuki” ma na celu wyłonienie 4 najlepiej współpracujących duetów artysta–teoretyk. Podstawowym i najważniejszym kryterium oceny jest całokształt współpracy artystów i teoretyków, tj.: kompatybilność pracy, tekstu krytycznego i koncepcji wystawienniczej oraz ocena jakości porozumienia na linii artysta-teoretyk.