Maria Kuncewiczowa (1895–1989) – pisarka, nauczycielka

Do dziś jej powieści są chętnie czytane, szczególnie wydana po raz pierwszy w 1936 roku Cudzoziemka. Życie Marii Kuncewiczowej było podróżą. Urodzona w dalekiej Samarze, mieszkała w Warszawie, Włocławku, Płocku, Nancy, Paryżu, Londynie, Chicago i ukochanym Kazimierzu nad Wisłą. Uczyła się we Włocławku na pensji Aleksandry Aspis, studiowała we Francji, ale wróciła w rodzinne strony i została nauczycielką we włocławskiej Szkole Handlowej. Bardziej niż nauczanie pociągało ją jednak pisanie. Zadebiutowała w 1918 roku w czasopiśmie „Pro arte et studio”; w artykułach i opowiadaniach przywoływała Ciechocinek, który nazywała solankowym krajem. W 1938 roku otrzymała Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury. Po wybuchu II wojny światowej wraz z mężem udała się na emigrację. W 1956 roku zamieszkała w Chicago, gdzie wykładała na tamtejszym uniwersytecie. Do Polski wróciła pod koniec życia.