Maria Karłowska (1865–1935) – błogosławiona Kościoła katolickiego, założycielka Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej

Urodzona niedaleko Kcyni przyszła zakonnica zasłużyła sobie na to, że jej biografia, napisana w latach 60. XX wieku, nosi tytuł Niewiasta mężna. Ślady jej działalności odnajdziemy nie tylko w rodzinnej Słupówce, ale także m.in. w Topolnie, Toruniu, Jabłonowie Pomorskim czy Poznaniu. Maria, adeptka szkoły kroju i szycia w Berlinie, pomagała siostrze rozwijać zakład krawiecki w Poznaniu. Uczyła też fachu dziewczęta, które chciały zostać krawcowymi. Widząc, w jakiej nędzy żyją, wraz z przyjaciółką Klementyną Jaworską, urządziła niewielką ochronkę dla 5 dziewcząt (na potrzeby ochronki inna niezwykła kobieta – hrabina Aniela Potulicka – przeznaczyła własny majątek na poznańskich Winiarach, znalazło tam schronienie 70 dziewcząt). W 1894 Maria założyła Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej, opracowała jego konstytucję oraz podręczniki ascetyczne, wychowawcze i praktyczne. W domach, którymi kierowała, już jako siostra Maria, dziewczęta przygotowywano do samodzielnego życia. Działano według motta Labora et ora (Pracuj i módl się). W 1928 roku Maria odznaczona została Złotym Krzyżem Zasługi, a w 1997 roku podczas mszy w Zakopanem papież Jan Paweł II ogłosił ją błogosławioną.