Stanisław Noakowski

Urodzony w 1867 roku w Nieszawie architekt, malarz, rysownik, historyk sztuki. Od wczesnej młodości zdradzał zamiłowanie do rysunku i historii. Jego nauczycielem rysunku w szkole realnej był malarz i krytyk artystyczny Ludwik Bouchard. W latach 1886–1894 studiował architekturę w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, następnie jako stypendysta Akademii odbył podróż po Europie. W 1919 roku, po długich staraniach, otrzymał profesurę na Politechnice Warszawskiej, został jednym z najpopularniejszych i najbardziej cenionych wykładowców. Uczył historii architektury nowożytnej. Zmarł 1 października 1928 roku w Warszawie. Pozostawił po sobie tysiące szkiców. Kolekcję jego prac posiada Muzeum Narodowe w Warszawie, bogaty zbiór rysunków i pamiątek znajduje się również w muzeum w Nieszawie, utworzonym w 1934 roku w klasycystycznym domu z I połowy XIX w., w którym rodzina Noakowskich mieszkała w latach 1868–1877.

Więcej m.in. na: Stanisław Noakowski

(fot. Muzeum Narodowe w Warszawie, „Portret Stanisława Noakowskiego”, Ignacy Łopieński (1865–1941))