Włodzimierz Gniazdowski

Urodzony w 1906 roku w Rakowie nauczyciel, działacz społeczny i założyciel teatrów. Dzieciństwo i młodość spędził na rosyjskim zesłaniu. Maturę zdał w 1925 roku w niepodległej już Polsce, następnie podjął studia humanistyczne w Poznaniu. W 1939 roku trafił do niemieckiej niewoli, w oflagach organizował życie teatralne. Po zakończeniu wojny osiadł z rodziną we Włocławku. Od 1953 roku kierował Teatrem Ludzi Upartych – grupą teatralną działającą przy Teatrze Impresaryjnym we Włocławku. Od 1963 roku był nauczycielem języka polskiego w Państwowym Liceum im. Marii Konopnickiej. Stworzył Młodzieżową Estradę Poetycką i szefował Szkolnemu Teatrowi Poezji, z którym wystawiał sztuki w Polsce i za granicą. Pisał wiersze satytyczne, artykuły i opowiadania. Zmarł 21 marca 1980 roku we Włocławku. Jego imieniem nazwano włocławski Teatr Impresaryjny. W 2016 roku przy domu Włodzimierza Gniazdowskiego odsłonięto upamiętniający go kamień.

Więcej m.in. na: W.Gniazdowski_pomnik, Włodzimierz_Gniazdowski _film

(fot. Teatr Impresaryjny im. Włodzimierza Gniazdowskiego we Włocławku)