Witold Bełza

Urodzony w 1886 roku w Warszawie działacz kultury, publicysta, bibliotekarz; w latach 1920–1939 i 1945–1952 dyrektor Miejskiej Biblioteki w Bydgoszczy; bratanek Władysława Bełzy. Pracował w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie i w Muzeum Polskim w Rapperswilu. W Bydgoszczy zamieszkał w sierpniu 1920 roku, a 1 września objął stanowisko dyrektora bydgoskiej biblioteki. W ciągu kilku lat powiększył i spolonizował zbiory książnicy. Rozbudował dział rękopisów i doprowadził do odzyskania pozostałości biblioteki bernardynów bydgoskich. Dzięki niemu biblioteka stała się centrum życia kulturalnego miasta. Zmarł 24 lutego 1955 roku w Bydgoszczy. W 1984 roku na ścianie budynku, w którym mieszkał odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową. Od 2002 roku jest patronem Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Bydgoszczy.

Więcej m.in. na: Biblioteka w Bydgoszczy, Witold Bełza

(fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe)