Anna Krzycka (1910–1991) – naczelna redaktorka i współwydawczyni czasopisma dla kobiet

Ta „medialna wizjonerka” wraz z mężem Alfredem stworzyła na początku lat 30. XX wieku potęgę prasową w Żninie. „Moja Przyjaciółka – Ilustrowany Dwutygodnik Kobiecy” odniosła niewyobrażalny sukces (nakład w wysokości 250 tysięcy egzemplarzy) i była najpoczytniejszym pismem dla kobiet w międzywojennej Polsce. Anna wprowadziła wiele nowatorskich pomysłów redakcyjnych. Pismo podzielono na działy, a czytelniczki z całej Polski wymieniały się na jego łamach poradami i przepisami. W 1939 roku Krzycka wymyśliła kolejne pismo – poświęcone modzie – „Rewię Mody”. Wybuch wojny przerwał sukces wydawniczy. W 1945 roku Krzyccy wrócili do Żnina z wojennej tułaczki, nowa władza nie pozwoliła im jednak na kontynuowanie przedwojennej działalności. Odebrano im drukarnię. W latach 50. Anna Krzycka sprowadziła pięćset jabłoni i posadziła je na działce, której nie zarekwirowała władza ludowa. Do połowy lat 80. pracowała przy drzewach owocowych, później przeniosła się do córki do Poznania. Przez wiele lat walczyła o przyznanie jej praw autorskich do powojennej kontynuacji jej dwutygodnika –„Przyjaciółki”, jednak walkę tę przegrała.