W czasie II wojny światowej pracowała w getcie warszawskim w Radzie Żydowskiej jako telefonistka i maszynistka. Współtworzyła podziemne archiwum, tzw. Archiwum Ringelbauma dotyczące akcji likwidacyjnej getta.
Aktywnie działała w komisjach oświaty, ochrony pracy i opieki społecznej. Szczególnie zaangażowała się w projekt ustawy o ludowych szkołach rolniczych, zaakceptowany przez sejm w lipcu 1920 roku.
Urodzona w Inowrocławiu, zadebiutowała w sali koncertowej w Wittenberdze, a w wolnej Polsce w Filharmonii Warszawskiej. W czasie II wojny światowej konsekwentnie odmawiała udziału w oficjalnych koncertach, równocześnie brała udział w tajnym życiu okupowanej przez Niemców Warszawy.